Kerkorde

De kerkorde is een ander woord voor het kerkrecht zoals dat wordt gehanteerd in het protestantisme, uitgezonderd de Anglicaanse Kerk waar men - in navolging van de Rooms-Katholieke Kerk - het heeft over het canoniek recht.

In de meeste Nederlandse protestantse kerken geldt de Dordtse Kerkorde (DKO), of een afgeleide daarvan. De kerkorde van de PKN is mede afgeleid van de lutherse kerkorde.

Het doel van de kerkorde is het bewaren of handhaven van de goede orde in de gemeente en het openhouden van de weg van het heil voor de mensen. Hierdoor kan het heil bij mensen komen en kunnen er eventueel maatregelen worden getroffen wanneer dat nodig is. Daarnaast bewaart de kerkorde, de kerk bij haar belijdenis.

Er zijn zeer verschillende kerkordes, de kerkorde is afhankelijk van de visie op het stelsel van kerkregering:

• Het episcopalisme, een hiërarchische structuur waarin bisschoppen een grote plaats hebben. Er is sprake van een top-down structuur.
• Congegationalsime, de kerk is een vereniging van individuen en zij draagt zelf alle kerkelijk gezag.
• Consistoriaal, hier is sprake van een licht hiërarchisch systeem. het bestuur bestaat uit niet-ambtsdragers.
• Presbyteriaal-synodaal, de plaatselijke kerk is een zelfstandige kerk die geregeerd wordt door een raad van ouderlingen (niet door predikant of bisschop). Men zoekt de gemeenschap der gelovigen in een groter bovenplaatselijk verband door middel van meerdere vergaderingen (classis, synodes).