Kenniscreatie

Kenniscreatie is een begrip uit de kennismanagement voor het proces om de juiste kennis, in de juiste hoeveelheid, op het juiste tijdstip, op de juiste plek aanwezig te laten zijn, zodat het samenstellen en publiceren van onbetwiste, samenhangende, actuele informatie, die relevant is voor de praktijk en beleid, zo goed mogelijk kan gebeuren.

Algemeen

Sinds de jaren negentig is er een algemene trend in het bedrijfsleven om terug te keren naar de "core business". Bedrijven dienen zich te concentreren op hun kernactiviteiten en dit te optimaliseren. Bedrijven dienen hierbij niet alleen oog te hebben voor de organisatie van de product/markt-combinaties op korte termijn maar ook op de ontwikkeling van intellectuele vermogens op de lange termijn.

Kenniscreatie in de onderneming is de uitdaging om de juiste omstandigheden te creëren, dat medewerkers gemotiveerd zijn kennis te creëren, en te exploiteren. Kenniswerker dienen hierbij oog te hebben voor kennisoverdracht en de kennistransfer. De kenniswerker dient als dienstverlener ervoor te zorgen, dat zowel zijn klanten, de betrokken organisatie, als de kenniswerker zelf er slimmer van worden.

In organisaties wordt het vermogen om kennis te creëren bepalend voor het verwerven van concurrentiekracht. Organisaties dienen te achterhalen hoe ze kennis kunnen delen, opdat meer mensen binnen organisaties ervan kunnen profiteren. Mick Cope (1999) heeft hiertoe een raamwerk ontwikkeld op basis vier I's (Individu, Interactie, Infrastructuur en Intentie). Hiermee koppelt hij de discipline van leren aan die van kennismanagement.

Literatuur

  • Dany Jacobs (1999), Spel en discipline, Scriptum, 68 pp.
  • Georg von Krogh, Kazuo Ichijo, Ikujiro Nonaka (2000), Enabling Knowledge Creation, Oxford University Press, 292 pp.
  • Dorothy Leonard (1999), Bronnen van kennis, Scriptum, 350 pp.
  • Ikujiro Nonaka, Hirotaka Takeuchi (2003), De kenniscreërende onderneming, Scriptum, 317 pp.
  • James Quinn (1996), Intelligente ondernemingen, 536 pp.
  • Mick Cope (1998), Leading the Organisation to Learn, Financial Times, 282 pp.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.