Kathryn Grayson

Grayson werd als derde dochter van Clarence en Lillian Hedrick geboren in Winston-Salem. Ze groeide op in Kirkwood, waar de familie in 1927 naartoe verhuisde. Ze werd op 11-jarige leeftijd ontdekt door Frances Marshall, een operazanger die haar zag op een leeg podium in een operazaal. Ze kreeg zanglessen en werd bevoegd als sopraan.

Grayson werd in 1939 ontdekt door Sam Katz, een producent van de filmstudio Metro-Goldwyn-Mayer, die zocht naar een tegenhanger van tienerzangeres en -actrice Deanna Durbin. Hij bood haar een contract aan, maar zij weigerde, omdat ze opera boven de film verkoos. Ze veranderde later van gedachten en tekende het contract, maar bleef nog lang enkel actief als zangeres. In 1940 legde ze haar eerste screentest af, maar deze verliep niet succesvol. Studiobaas Louis B. Mayer was ontevreden met haar acteerspel en gaf haar de opdracht acteerlessen te nemen. Grayson nam een jaar lang training, voordat ze haar filmdebuut maakte.[1]

Grayson maakte haar eerste filmverschijning in een deel van de destijds razend populaire Andy Hardy-reeks, Andy Hardy's Private Secretary (1941). Ze werd geprezen door critici en kreeg veel lof voor haar acteerspel. Een criticus voor een krant schreef zelfs dat ze de show van hoofdrolspeler Mickey Rooney stal.[2] Haar leven veranderde drastisch toen ze van de ene op de andere dag uitgroeide tot een ster. Ze werd lastiggevallen door een man van middelbare leeftijd en besloot te trouwen met de eerste man die ze zag om van hem af te komen.

Grayson hield zich aan haar belofte. Ze trouwde op 19-jarige leeftijd met zanger-acteur John Shelton in Las Vegas. De bazen van de studio dwongen haar onmiddellijk een scheiding aan te vragen, omdat ze een imago had opgebouwd als brave jongedame. Ze weigerde echter, en bleef met Shelton getrouwd tot 1946. Haar carrière leed er niet onder. Ze verscheen in grootse musicalfilms, waaronder Thousands Cheer (1943) en Anchors Aweigh (1945). Op de set van de film Ziegfeld Follies (1946) ontmoette ze acteur Johnny Johnston. Ze trouwde met hem in 1947 en beviel op 7 oktober 1948 van een dochter, Patricia Kathryn Johnston.

Ze stortte zich hierna onmiddellijk op haar werk. Ze werd al tien dagen later naast Mario Lanza gecast in That Midnight Kiss (1949). Het werd een groot succes en ze werden een geliefd filmkoppel. Ze gingen samen op veel tours en speelden door hun populariteit samen in nog een film. Haar persoonlijke leven was echter niet zo succesvol. Ze scheidde in 1951 en zou nooit meer trouwen. Ondertussen verloren musicals haar populariteit. Dit resulteerde erin dat haar contract met MGM in 1952 werd beëindigd.

Grayson kreeg hierna een contract bij Warner Brothers, maar al haar films werden een grote flop. Om die reden verliet ze al een jaar later de studio en keerde terug naar MGM, waar ze de musical Kiss Me Kate (1953) maakte. Ondanks de populariteit van de film, trok ze zich terug van de filmindustrie om te kunnen optreden in nachtclubs en televisieseries. Daarnaast speelde ze de hoofdrol in verschillende opera's. Later werkte ze op de Idaho State University.