Kasteel van Krevo

locatie op kaart van 1851

Het kasteel werd in de 14e eeuw aan de samenvloeiing van de Krevljanka en de Sjlachtjanka gebouwd, grotendeels in een moerassige uiterwaard, met de helft van de verdedigingsmuren op een kunstmatig verlengde zandduin. Er zijn aanwijzingen dat de bouw al aan het einde van de 13e eeuw begon. Het was een van de oudste kastelen van het grootvorstendom Litouwen.

Reeds kort na de bouw werd het met stenen kogels beschoten, welke tijdens opgravingen aan de westelijke muur gevonden werden, en de weergang brandde af.

In het jaar 1382 liet grootvorst Jogaila in de kerkers van het kasteel zijn oom Kęstutis, welke uit was op de troon van het vorstendom, vermoorden. Tegelijkertijd slaagde de zoon van Kęstutis, Vytautas, er met behulp van een list van zijn vrouw in te ontsnappen. In vrouwenkleren en vermomd als dienstmeisje kon hij onder dekking van de nacht aan zijn moordenaars ontkomen.

In 1385 werden in het kasteel de voorwaarden van de Unie van Krevo opgesteld. Hiermee zouden Polen en Litouwen onder de heerschappij van Jogaila verenigd worden.

In 1433 kwam het kasteel in bezit van Švitrigaila, grootvorst van Litouwen.

Van 1503 tot 1506 werd het kasteel regelmatig aangevallen en deels verwoest door de Krim-Tataren, waarna het weer hersteld werd. In 1519 werd het door de legers van het Grootvorstendom Moskou ingenomen, maar weer verlaten.

Tijdens de Lijflandse Oorlog in de tweede helft van de 16e eeuw leefde de Russische deserteur Andrej Koerbski in het kasteel, als gast van Sigismund II August van Polen.

Het kasteel verloor geleidelijk haar militaire betekenis. Nog tot in de 18e eeuw was het in goede staat, daarna begon haar verval. Met name tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen het front enige malen over het kasteel trok en er drie jaar lang een loopgravenoorlog plaatsvond, werd het ernstig beschadigd. Het terrein was in bezit van de Duitse legers die er schuilplaatsen en uitkijkposten inrichtte. De beschietingen troffen met name de hoofdtoren en muren in het zuidelijke deel.

Onder de Republiek Polen werden de restanten in 1929 geconserveerd.

In 1970, 1985 en 1988 vonden er archeologische onderzoekingen plaats.

De conservatie-werkzaamheden werden hervat in 2004, met name aan de toren.

In 2005 werd een fonds ter behoud van het kasteel opgericht.

• 
  Toren tijdens de Eerste Wereldoorlog
• 
  in 1916
• 
  in 1917

plattegrond

Het kasteel heeft de vorm van een onregelmatige rechthoek van stenen muren. De noordelijke muur is 85 m, de oostelijke 108,5 m, de zuidelijke 71,5 m, en de westelijke 97,2m lang. De dikte van de muren varieert van 2,5 tot 3m, met een hoogte van 10 tot 13 m. Tot het niveau van de weergang op ongeveer 7m hoogte bestaan ze uit zwerfkeien, daarboven bevindt zich een ongeveer 2 m hoge laag van grote bakstenen. Op de hoeken stonden twee torens. De noordelijke toren was bijna vierkant (18,65 × 17 m) en bezat ten minste vier verdiepingen en een ondergrondse kerker. Diagonaal tegenover de grote toren bevond zich een kleinere toren van 11 × 10.65 m. De muren waren tot een hoogte van 3m van zwerfstenen, daarboven van baksteen.

De toegangspoort bevond zich in de zuidoostelijke muur. Op de binnenplaats bevonden zich een smidse, leefkwartieren en een vijver.

Zie de categorie Kasteel van Krevo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.