Karen Horney
Karen Horney (geboren Danielsen, Blankenese, 16 september 1885 – New York, 4 december 1952) was een Duits-Amerikaanse psychoanalytica.
Karen Horney
| ||
 | ||
1938 | ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Volledige naam | Karen Clementine Theodore Horney | |
| Geboortedatum | 16 september 1885 | |
| Geboorteplaats | Blankenese | |
| Datum van overlijden | 3 december 1952 | |
| Plaats van overlijden | New York City | |
| Nationaliteit |   | |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | psychoanalyse | |
Ze behoorde in 1906 bij de eerste vrouwen in Duitsland die medicijnen ging studeren, dit tegen de wens van haar ouders in.[1] Ze ging voor haar studie naar Freiburg waar ze de student economie Oskar Horney leerde kennen, met wie ze in 1909 trouwde. Ze verhuisden naar Berlijn, waar Horney aan het Charité haar studie voortzette. In 1915 promoveerde ze bij professor Karl Bonhoeffer. In 1932 verhuisde ze naar Amerika om een alternatieve psychoanalytische vereniging op te richten.
Volgens Horney werden neuroses niet alleen veroorzaakt door emotionele conflicten uit de kindertijd maar vooral door relaties met mensen. Zij volgde hierin aanvankelijk de theorie van Freud hierover maar bracht later nuances aan vooral waar Freud een verschil tussen man en vrouw aangaf waarin zij hem niet volgde.[2].
Privé
Horney's vader was een Noorse kapitein, haar moeder kwam van oorsprong uit Nederland. Al tijdens haar studie beviel ze van haar eerste dochter Brigitte Horney, die later toneelactrice werd. Daarna kreeg ze nog twee kinderen.
Bibliografie (selectie)
- Neurosis and Human Growth, Norton, New York, 1950
- Our inner conflicts, Norton, 1945
- Self Analysis, Norton, 1942
- Feminine Psychology, Norton, 1922–37 1964 (meerdere drukken)
 |
Zie de categorie Karen Horney van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
| Bronnen, noten en/of referenties |