Kabinet-Solberg

Het kabinet-Solberg is een Noors kabinet dat werd gevormd na de parlementsverkiezingen van 2013 in Noorwegen. Het was oorspronkelijk een coalitie van de partijen Høyre en Fremskrittspartiet met gedoogsteun van Venstre en Kristelig Folkeparti en verving het kabinet-Stoltenberg II. Het stond onder leiding van premier Erna Solberg, de leider van Høyre. Het kabinet werd beëdigd op 16 oktober 2013. Na de verkiezingen van 2017 behielden de vier partijen een nipte meerderheid zodat het kabinet, met een kleine personele wijziging, kon blijven zitten, waarbij Venstre en KrF bleven gedogen.

In december 2017 startte Solberg onderhandelingen met Venstre om daadwerkelijk toe te treden tot de regering. KrF gaf aan niet te willen toetreden. Als gevolg van de onderhandelingen werden op 17 januari 2018 vijf nieuwe ministers, onder wie drie van Venstre, beëdigd.

Kort na deze uitbreiding kwam het kabinet in zwaar weer door een rel rond minister van Justitie Sylvi Listhaug. De gehele oppositie gaf aan het vertrouwen in de minster kwijt te zijn als gevolg van een uithaal naar Arbeiderpartiet. Ook KrF maakte duidelijk er voor te zijn als Listhaug zou vertrekken als minister van Justitie, waarop Solberg liet weten dat het vertrek van Listhaug tot het vertrek van de regering zou leiden.[1] Uiteindelijk trad Listhaug zelf af. In 2019 trad zij opnieuw toe tot de regering, eerst als minister voor Volksgezondheid en Ouderen, later als minister voor Energie en Olie.

Na een heftige interne strijd binnen KrF besloot de partij in januari 2019 alsnog toe te treden tot de regering, waardoor Solberg voor het eerst een meerderheidsregering ging leiden. In januari 2020 stapte de Fremskrittspartiet uit de regering. Directe aanleiding was een conflict over het terughalen van een IS-moeder en haar kinderen. FrP had geen bezwaar tegen het terughalen van de kinderen, wel tegen het ophalen van de moeder.[2]