Kabinet-Samaras

Door de crisis moest Griekenland enorm bezuinigen, waardoor Giorgos Papandreou in grote politieke problemen kwam. Op 4 november 2011 overleefde hij een vertrouwensstemming met 153 van de 300 stemmen. Op 6 november kwamen Papandreou, Antonis Samaras en Georgios Karatzaferis een overgangsregering overeen met PASOK, Nea Dimokratia en de Orthodox-Griekse Volkspartij (LAOS) te vormen.[1] Op 11 november werd een nieuwe regering onder leiding van de partijloze technocraat Loukas Papadimos gevormd.[2] Afgesproken werd nieuwe verkiezingen in het voorjaar van 2012 te houden. Bij deze parlementsverkiezingen in mei 2012 behaalde Nea Dimokratia met als partijleider Antonis Samaras 108 zetels (waarvan 50 bonuszetels). Er bleek echter geen regering te vormen, waardoor er nieuwe verkiezingen moesten worden gehouden. Bij de Griekse parlementsverkiezingen van juni 2012 behaalde Nea Dimokratia 129 zetels (inclusief 50 bonuszetels) en werd daarmee de grootste partij.

Op 20 juni 2012 werd Samaras als premier beëdigd. Op 21 juni werden de details van het kabinet-Samaras bekendgemaakt.[3] De coalitie ging bestaan uit Nea Dimokratia, PASOK en Democratisch Links. Hierdoor kreeg het kabinet bij elkaar 179 van de 300 zetels, een ruime meerderheid.
De oppositie werd gevormd door SYRIZA, de partij die tweede werd bij de verkiezingen met 71 zetels, de Onafhankelijke Grieken die 20 zetels behaalde, Gouden Dageraad die 18 zetels behaalde en de KKE die 12 zetels behaalde.

Er werd gekozen voor een regering die uit vakministers bestond en een aparte onderhandelingsraad die de confrontatie met de EU en het IMF moest aangaan om de strenge maatregelen die aan Griekenland gesteld worden versoepeld te krijgen. De nieuwe regering wilde twee jaar uitstel om het begrotingstekort binnen de drie-procentnorm te krijgen en minder ambtenaren ontslaan. Ook wilde men op andere gebieden versoepelingen van de voorwaarden. Verschillende landen van de EU en het IMF gaven aan hier niets voor te voelen, omdat dit het reddingsplan van Griekenland 16 tot 30 miljard duurder zou maken.[4]
Het Kabinet-Samaras werd opgevolgd door het Kabinet-Tsipras waarna Alexis Tsipras de nieuwe premier werd. [5]