Kévin Nicaise
Kévin Nicaise (Brussel, 17 april 1985) is een Tsjadisch-Belgisch voetbaltrainer en voormalig voetballer. Hij is sinds februari 2020 trainer van R. Léopold FC.
Kévin Nicaise
| ||||||||
Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Kévin Nicaise Tatila | |||||||
Geboortedatum | 17 april 1985 | |||||||
Geboorteplaats | Brussel, | |||||||
Lengte | 192 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Centrale verdediger | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ||||||||
Huidige club | Trainer | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde clubs | ||||||||
| ||||||||
|
Clubcarrière
Nicaise begon zijn jeugdcarrière bij de Brusselse voetbalclub FC Saint-Michel. Later maakte hij de overstap naar RAEC Mons, maar daar slaagde hij er niet in om door te stromen naar het eerste elftal. Via jeugdvriend en ex-ploegmaat Jason Duchâtelet kwam hij in 2005 te weten dat Union Sint-Gillis versterking zocht in de verdediging, en dus ging Nicaise daar testen.[1] Hij kreeg er een contract en speelde vervolgens vier jaar in het Dudenpark.
Na twee seizoenen bij URS du Centre en nog één jaar bij opvolger UR La Louvière Centre keerde hij in 2012 terug naar Brussel om voor FC Brussels te spelen. Samen met Sébastien Siani en Geoffrey Cabeke was hij een van de ouderdomsdekens van een wel erg jonge ploeg. Toen de club (in 2013 omgedoopt tot RWDM Brussels) in 2014 failliet ging, vond Nicaise onderdak bij FCV Dender EH. Na vier jaar keerde hij opnieuw terug naar Brussel, waar hij ditmaal voor R. Léopold FC ging spelen in Derde klasse amateurs.
Nicaise begon het seizoen 2019/20 als speler-trainer van Léopold FC na het vertrek van trainer Thierry Blindenbergh. Toen Olivier Suray begin december 2019 terugkeerde als T1 werd Nicaise weer voltijds speler. Twee maanden later werd Suray echter al ontslagen, waarop Nicaise voltijds trainer werd tot het einde van het seizoen.[2]
Interlandcarrière
In 2012 werd Nicaise, zoon van een Tsjadische vader en een Belgische moeder, voor het eerst opgeroepen voor het nationale elftal van Tsjaad. Tussen 2012 en 2016 speelde hij twaalf interlands voor het land van zijn vader.
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
|