Junior Walker

Met zijn band Junior Walker & the All-Stars was hij de enige onder contract staande instrumentale muzikant bij Motown, die bij deze firma opnamen mocht inspelen onder zijn eigen naam. Het grote succes van de band was hun eerste nummer Shotgun, dat in 1965 de toppositie veroverde in de Billboard Hot 100-charts. In het verdere verloop van de jaren 60 kon de band enkele commercieel soortgelijk succesvolle party-hits lanceren, waaronder I'm a Road Runner (1966), maar ook coverversies van geliefde Motown-zangers als Marvin Gaye, zoals How Sweet It Is (To Be Loved By You), eveneens uit 1966.

The All-Stars waren, uitgezonderd de beginjaren, die niet op geluidsdragers waren gedocumenteerd, geen band met een vaste bezetting, maar werden samengesteld uit verschillende, bij de afzonderlijke sessies beschikbare studiomuzikanten van Motown. Dus speelde bijvoorbeeld op de eerste inspeling van Shotgun de eerst postuum tot wereldwijde roem verheven bassist James Jamerson.

Junior Walkers bekendste solo is echter niet op een van zijn eigen producties te horen. In 1981 speelde hij een korte studiozitting voor de gitarist en spiritus rector Mick Jones van de Brits-Amerikaanse band Foreigner, wiens resultaat korte tijd later als deel van de song Urgent over de hele wereld ging. Deze 16 takten werden als een van de belangrijkste saxofoon-soli gewaardeerd in het vlak pop en rock door collega's als David Sanborn en Grover Washington jr.