Jules Jacob Storme

Storme verwerft aan het begin van zijn carrière bekendheid met de publicatie Maatschappelijke Vrede en Economische Wederopbloei (1919), waarin hij nauwere samenwerking tussen werkgevers en werknemers bepleit als middel om de sociale vrede te bevorderen. Eveneens in 1919 wordt Storme docent aan de Rijkslandbouwhogeschool in Gent, waar hij de cursussen Algemene inleiding tot het recht, Boswetgeving en Staathuishoudkunde geeft. Vanaf 1924 mag hij deze laatste cursus ook geven als docent in de Bijzondere Handelsschool van de faculteit Rechten aan de universiteit in Gent. Daarbij voegt hij in 1925 de cursus Voorbereidende oefeningen tot het opstellen van een verslag over de economische toestand van een land. Vanaf 1933 doceert hij de cursussen Staathuishoudkunde en Sociale Wetgeving aan de faculteit Rechten. In 1935 wordt hij buitengewoon hoogleraar en drie jaar later gewoon hoogleraar. Intussen breidt hij zijn pakket cursussen verder uit.

In het academiejaar 1946-1947 is hij decaan van de rechtsfaculteit. In 1955 (kort voor zijn overlijden) werd hij verkozen tot secretaris van de Academieraad.

openingsredenaar Vlaamse Conferentie Balie Gent 1923 (halfeeuwfeest); lid Raad van de Orde van advocaten te Gent

Reeds kort na de wapenstilstand engageerde de jonge advocaat zich in de lokale maatschappelijke werken. Zijn publicatie "Maatschappelijke Vrede en Economische Wederopbloei" kreeg in 1919 een prijs toegekend van de lokale Antisocialistische Werkliedenbond. Storme koos echter voor de middenstandsbeweging en werd op voordracht van advocaat Robert Dubois aangesteld tot juridisch raadgever van het Algemeen Comiteit 'De Middelstand', een interprofessionele middenstandskoepel (voluit het 'Algemeen Comiteit tot Verdediging van de Belangen der Kleine Burgerij 'De Middelstand', gevestigd op de Korenmarkt te Gent). Deze onpartijdige organisatie zocht politiek aansluiting bij de katholieke partij en kwam daarbij in aanvaring met het Provinciaal Middenstandssecretariaat van Fernand Van Ackere (gevestigd in de Lange Kruisstraat, Gent). Ondanks vele aanvaringen, kon wel een een modus vivendi worden bereikt, mede onder impuls van het bisdom. In 1921 werd Storme gemeenteraadslid en ondersteunde het Algemeen Comiteit de kandidatuur van Fernand Van Ackere voor de parlementsverkiezingen.

De radicalisering van het middenstandsprotest in de jaren 1930 en de aanstelling van groothandelaar Louis Duysburgh tot voorzitter van het Algemeen Comiteit (1931) gooiden echter roet in het eten. Duysburgh zette het Comiteit op een politiek-onafhankelijke koers, brak met 'de Lange Kruisstraat' en zocht toenadering tot de nieuwsoortige middenstandskoepels die ontstonden. Via het het Eenheidsfront van Louis Duysburgh belandde hij uiteindelijk bij Rex. In april 1936, toen Duysburgh de politiek aansluiting van het Algemeen Comiteit bij Rex kon doorduwen, nam Storme afstand van het Algemeen Comiteit en vormde een eigen Katholieke Middenstandsbond van Gent (opgericht op 8 mei 1936) waarvan hij de eerste voorzitter was. Storme werd schepen van de stad (1934-1943) na de implosie van het drieledig college n.a.v. faillissement van de lokale Bank van de Arbeid. Hij was o.m. bevoegd voor Burgerlijke Stand, Militie, Slachthuis, veemarkten en (vanaf 1939) voor Openbare Onderstand, omhalingen en tombola's en erediensten. Van 14 juni tot 11 oktober 1940 was hij waarnemend burgemeester van de stad. Na de oorlog zette Storme zijn engagement binnen de christelijke middenstandsbeweging in Gent verder. De overgebleven leden van het vooroorlogse Algemeen Comiteit stapten in 1945 grotendeels over naar Stormes AKMB. In 1949 werd de naam gewijzigd in NCMV-Gent.