Johannes George Rutgers

Rutgers was de zoon van doctor Abraham Rutgers en Elisabeth Kobus, en was een broer van Abram Rutgers en Johannes Rutgers.[2] Rutgers studeerde wiskunde en in 1904 promoveerde cum laude in de wiskunde onder Prof.dr. W. Kapteyn aan de Universiteit van Utrecht. Zijn proefschrift was getiteld Over differentialen van gebroken orde en haar gebruik bij de afleiding van bepaalde integralen, naar het gelijknamig proefschrift van zijn vader in 1870.[3]

Rutgers werd in Delft aangesteld als hoogleraar in de zuivere en toegepaste wiskunde en de mechanica aan de afdeling der algemene wetenschappen, waar hij rond 1928 ook voorzitter van de afdeling was. In het studiejaar 1933-1934 diende hij als rector magnificus aan de universiteit.

Rutgers trouwde op 10 augustus 1905 met Emilie Annie de Waal. Hij kreeg met haar twee dochters. Na het overlijden van zijn vrouw in 1916 is hij op 17 april 1919 in 's-Gravenhage getrouwd met de weduwe Anna Pijs. Met haar kreeg hij 1 dochter.

• Frederik Schuh & J.G. Rutgers, Compendium der hoogere wiskunde, 1919.
• Rutgers, J.G. Meetkunde der kegelsneden, P. Noordhoff, 1939.
• Rutgers, Dr. J.G. Beknopte Analystische Meetkunde. Noordhoff N.V Groningen, 1946.