Johannes Diederik van Leeuwen

Van Leeuwen was een zoon van Adrianus van Leeuwen, burgemeester en schepen van Tiel, en Cornelia Farret. Hij studeerde van 1756 tot 1758 rechten aan de Universiteit van Utrecht.[1] Daarna keerde hij terug naar Tiel, waar hij werkzaam was als advocaat. In werd hij 1764 benoemd tot adjunct-stadssecretaris. Er volgde een loopbaan met diverse functies in overheidsdienst. Toen vanaf 1785 ook in Tiel de patriottenbeweging aan aanhang won, toonde Van Leeuwen zich een fel patriot.[2]

Van 1787 tot 1795 moest hij zich als patriot op de achtergrond houden. Na 1795 bekleedde hij vooral functies buiten Tiel. Hij werd afgevaardigd naar de Eerste en Tweede Nationale Vergadering, was lid van het Vertegenwoordigend Lichaam (mei-juni 1798) en lid van het Intermediair Wetgevend Lichaam.[3]

Begraafplaats

Het bekendste wapenfeit van Van Leeuwen werd het tot stand brengen van 'Ter Navolging', een van de eerste begraafplaatsen buiten de stadsmuren in Nederland. Om redenen van hygiëne wilden patriotten een einde maken aan het begraven in kerken. Daartoe richtte Van Leeuwen in 1785 in Tiel het Begraafgenootschap Ter Navolging op. Met zijn idee won hij een jaar later een Gouden Ereprijs van het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen. Nog in datzelfde jaar 1786 werd de begraafplaats enige honderden meters buiten de Burense Poort van Tiel opgericht.[4]

Chronicon Tielense

In 1789 gaf Van Leeuwen de Latijnse tekst van het Chronicon Tielense uit, een Tielse kroniek uit de middeleeuwen.[5]

• Dissertatio juridica inauguralis de juris studiosis of De juris studiosis pais altera, 1758, proefschrift aangaande dissertatie, Universiteit Utrecht.
• Over de schadelijkheid der begravenissen binnen de steden en kerken (1785), 86 blz, Middelburg
• Chronicon Tielense (1789), gedrukte uitgave van boek 6, Tiel