Johan Buursink

De eerste tien jaar van zijn werkzame leven had Johan Buursink een kantoorbaan. Zijn ambitie was echter journalist en schrijver te worden. In de oorlog belandde hij bij het illegale blad De Waarheid. Na de oorlog werd hij freelance journalist/publicist. Om in zijn onderhoud te voorzien schreef hij artikelen over mode en textiel in allerlei vakbladen. Zijn grote passie was echter de geschiedenis en volkscultuur van Twente maar vooral ook de taal zoals die in en rond Enschede gesproken werd.

In de regionalistische beweging van de jaren vijftig speelde Johan Buursink een belangrijke rol naast regionalisten als burgemeester Kolenbrander van Tubbergen, Meester G.B. Vloedbeld, J.W.M. Gigengack, Adriaan Buter, Hendrik Entjes, G.J.M. Bartelink en Jan Jans.

Aan vrijwel elke literaire discipline heeft hij bijdragen geleverd. Hij schreef essays, novellen, feuilletons, lange en korte verhalen, verhalen in dialect, schetsjes, een jeugdboek en toneel.

De altijd keurig in het pak gestoken Buursink werd ondanks zijn uiterlijke verschijning in een necrologie 'de spreekbuis van het gewone volk' genoemd. Dat hij dit was kwam het duidelijkst naar voren in zijn rubriek in de Twentsche Courant 'Regiobrievenbus' waarin hij tussen 1970 en 1980 verslag deed van zijn uitgebreide briefwisselingen met de 'gewone' lezers en lezeressen over onder meer de betekenis en de spelling van de Twentse woorden.

• 'n Rozendaans: allerhand oet Twentelaand: een bundel schetsen en fragmenten in de Twentse streektaal. 1950.
• Het boek van de Lonneker landbouw. 1956.
• Stadverbranden. 1962. (met zwart-wit illustraties van Hans Ebeling Koning)
• Twente: platteland en stedenband. 1971.
• Historisch stadsalbum van Enschede. 1975.
• vele artikelen in onder meer Jaarboek Twente, Jaarboek Overijssel, De Mars, Twenterlaand en -leu en -lèven, Driemaandelijkse Bladen, Textielhistorische Bijdragen.