Joachim Ernst van Brandenburg-Ansbach

Joachim Ernst was een zoon van keurvorst Johan Georg van Brandenburg en diens derde echtgenote Elisabeth van Anhalt, dochter van vorst Joachim Ernst van Anhalt. In 1603 werd hij markgraaf van Brandenburg-Ansbach na het overlijden van markgraaf George Frederik I en het uitsterven van de linie Ansbach-Jägerndorf van het huis Hohenzollern. Zijn oudere broer Christiaan erfde dan weer het markgraafschap Brandenburg-Kulmbach.

In de religieuze conflicten begin 17e eeuw koos Joachim Ernst de protestants-calvinistische zijde en steunde hij de Nederlandse strijd voor onafhankelijkheid. Hij speelde een actieve rol in het tot stand brengen van de Protestantse Unie, die in 1608 in zijn grondgebied gevormd werd. In 1621 werd deze unie echter na het uitbreken van de Dertigjarige Oorlog ontbonden wegens de militaire superioriteit van het keizerlijke kamp. Na de ontbinding van de Unie distantieerde Joachim Ernst, die door zijn katholieke opponenten als medeverantwoordelijke voor de uitbraak van de oorlog werd aangezien, zich volledig van zijn vroegere bondgenoten. In maart 1625 stierf hij op 41-jarige leeftijd.

In 1612 huwde Joachim Ernst met Sophie van Solms-Laubach (1594-1651), dochter van graaf Johan George I van Solms-Laubach. Ze kregen vijf kinderen:

• Sophia (1614-1646), huwde in 1641 met erfmarkgraaf Erdmann August van Brandenburg-Bayreuth
• Frederik III (1616-1634), markgraaf van Brandenburg-Ansbach
• Albrecht (1617-1617)
• Albrecht II (1620-1667), markgraaf van Brandenburg-Ansbach
• Christiaan (1623-1633)