Jean de Venette

Jean werd geboren in Venette, nabij Compiegne. Hij werd in 1339 prior van het karmelietenklooster aan de Place Maubert in Parijs, en was van 1341 tot 1366 provinciaal van Frankrijk. In 1368 was hij nog in leven, maar stierf waarschijnlijk een jaar of twee erna.

Zijn Latijnse Kroniek (Chronica), over de jaren 1340 tot 1368, werd door Luc d'Achery (Spicilegium III.) samen met de voortzettingen van de kroniek van Willem van Nangis uitgegeven, hoewel het elke recht heeft om als een zelfstandig werk te worden beschouwd. De vermeldingen voor de jaren 1358 en 1359 werden in die jaren zelf opgetekend, terwijl het eerder gedeelte van het werk, indien hij er al in 1340 aan zou zijn begonnen, later zou worden herzien.

Zijn kroniek is een belangrijke bron voor de pest die in 1348 in Frankrijk woedde. Hij omschrijft de ziekte op een heel precieze manier in zijn kroniek.

Jean de Venette was een kind van het volk, en zijn sympathieën lagen dan ook volledig bij de boeren. Zijn mening is dus rechtstreeks tegengesteld aan die van Jean Froissart. Zijn democratische sympathieën brachten hem ertoe Étienne Marcel te steunen, en hoewel hij terugkeerde naar zijn trouw aan de koningen van Frankrijk bleef hij een streng criticus.

Jean de Venette schreef ook een lang Frans gedicht, La Vie des trois Maries, rond 1347.

• art. Venette, Jean de, in Encyclopædia Britannica XXVII (1911), pp. 987-988.