Jean Scheyven

Scheyven was een zoon van de burgemeester van Heythuysen Pierre Scheyven en van Marie-Elisabeth Houben. Hij trouwde met Marie-Anne Roersch (1807-1890).

Hij promoveerde tot doctor in de rechten (1826) aan de Universiteit van Luik en vestigde zich als advocaat in Roermond. Vanaf 1831 begon hij aan een carrière in de Belgische magistratuur. Hij was achtereenvolgens rechter bij de rechtbank van eerste aanleg in Roermond (1831-1839), procureur des Konings in Mechelen (1839-1854) en hoofdgriffier bij het Hof van Cassatie (1854-1862).

In 1835 werd hij katholiek Volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Roermond. Hij behoorde tot de hartstochtelijke verdedigers van het behoud van Noord-Brabant bij België en toen de scheiding in 1839 een feit was, verhuisde hij naar België. Hij werd volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Maaseik van 1839 tot 1841 en van het arrondissement Mechelen van 1841 tot 1848. De wet op de onverenigbaarheden stelde een einde aan zijn parlementaire loopbaan.

Zijn zoon Camille Scheyven (1838-1913) werd voorzitter van het Hof van Cassatie. Diens kleindochter Danièle Scheyven (1938) trouwde met ambassadeur Patrick Nothomb. Zij zijn de ouders van de romanschrijfster Amélie Nothomb. Minister Raymond Scheyven was een achterkleinzoon van Jean Scheyven.

• A.F. VAN BEURDEN, La famille Scheyven de Heythuysen, in: Limburgs Jaarboek, VII, z.d. (1900).
• Alphonse ROERSCH, Jean Scheyven, in: Biographie nationale de Belgique, T. XXI, Brussel, 1913.
• J.-P. NANDRIN, Hommes, normes et politique. Le pouvoir judiciaire en Belgique aux premiers temps de l'indépendance (1832-1848) doctoraatsthesis (onuitgegeven), UCL, 1995.
• Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.

• Fiche Jean Scheyven; ODIS