Jan van Druten

Johannes Martinus (Jan) van Druten (Nijmegen, 4 april 1916 - Amsterdam, 18 juli 1993) was een Nederlandse schilder, beeldhouwer en keramist.[1]

Jan van Druten
Persoonsgegevens
Volledige naamJohannes Martinus van Druten
Geboren4 april 1916
Overleden18 juli 1993
GeboortelandNederland
Beroep(en)Schilder, beeldhouwer, keramist
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Leven en werk

Van Druten was aanvankelijk caféhouder in Nijmegen. Hij studeerde, met enige onderbrekingen, tussen 1939 en 1949 aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam en wijdde zich aan het schilderen. Volgens het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie won hij in 1946 de Prix de Rome. Hij was lid van de Algemene Katholieke Kunstenaarsvereniging.

Van Druten kocht in 1963 een onbewoonbaar verklaarde woning in Schellinkhout, dat hij tot woonhuis en atelier liet verbouwen. Vanaf 1965 stapte hij over naar beeldhouwen. Zijn beelden werden na zijn dood verzameld en in bruikleen gegeven aan de gemeente Venhuizen.

Werken (selectie)

  • 1964/2011 Kalfje, Oosterblokker[2]
  • 1967 Scheepsjongens van Bontekoe, Hoorn
  • 1970 Het Ros Beiaard, Nijmegen[3]
  • 1970 Methusalem, Wervershoof[4]
  • 1975 Tegeldecoraties gymzaal, Beethovensingel, Alkmaar
  • 1976? Gevelkeramiek schoolgebouw, Vondelstraat, Alkmaar
  • 1976 De bok, Oudega[5]
  • 1978 Soudaens Dochterken, Wervershoof[6]

Galerij

Zie ook

Zie de categorie Jan van Druten van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.