Jan de Haan (architect)

Jan de Haan (Amsterdam, 10 februari 1845 – aldaar, 1 februari 1920) was een Nederlands architect, maar ook steenhouwer en uitgever.

Jan de Haan
Persoonsinformatie
Geboortedatum10 februari 1845
GeboorteplaatsAmsterdam
Overlijdensdatum1 februari 1920
OverlijdensplaatsAmsterdam
Beroeparchitect, steenhouwer, uitgever
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Hij was zoon van timmerman Jan Cornelis de Haan en Herremeijntje ten Hope. Broer Albertus Jacobus (Bep) werd aannemer binnen het concern Cerlijn & de Haan, bouwer van de Stadsschouwburg (1892-1894), een hoofdkantoor van de Staatsspoorwegen in Utrecht (1893-1895). en Hoofdpostkantoor (1895-1999) in Amsterdam.[1] Jan de Haan trouwde met Jenny Louise Gallay (dochter van Doetinchemse architect Jean Simon Gallay, zij overleed op jonge leeftijd in het kraambed) en Sara Elizabeth Wittebrood en woonde zijn laatste jaren aan de Alexander Boersstraat. Hij werd begraven op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Watergraafsmeer.

Hij voerde tussen 1878 en 1882 een vennootschap De Haan & Avis met steenhouwer/makelaar Cornelis Avis.[2] Ze verzorgden onder meer architectuur, steenhouwerij en schoorsteenmantels.

Hij was tussen 1886 en 1899 schrijver in en redacteur van Vademecum der Bouwvakken; een van de bladen die de mede door hem opgerichte uitgeverij Uitgeversmaatschappij Vademecum uitbracht. Andere bladen hadden titels als Geïllustreerde bladen en Decoratie-motieven.[3]

De Haan als architect en steenhouwer had affiniteit met de neorenaissancestijl. Die stijl met combinatie met bouwwerken en beelden is terug te vinden in twee Amsterdamse gebouwen, die tot gemeentelijk monument werden verklaard:

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.