Jan Jacob Spöhler

Jan Jacob Spöhler (Nederhorst den Berg, 7 november 1811 – Amsterdam, 15 juni 1866) was een Nederlandse kunstschilder.

Jan Jacob Spöhler
Portret van Spöhler (1849) door J.L. Cornet
Persoonsgegevens
GeborenNederhorst den Berg, 7 november 1811
OverledenAmsterdam, 15 juni 1866
GeboortelandNederland
Beroep(en)Schilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en)Figuratief
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Leven en werk

Spöhler, ook Spohler, was een zoon van commissionair Jacob Spöhler en Maria Musculus. Hij trouwde in 1835 met Catharina Wilhelmina Elisabeth Giethoorn. Uit dit huwelijk werden onder anderen twee zoons geboren, die hun vader in het schildersvak volgden: Jacob Jan Coenraad (1837-1894) en Johannes Franciscus (1853-1923).

Spöhler was een leerling van de schilder Jan Willem Pieneman. Hij woonde en werkte onder meer in Amsterdam, Haarlem, Brussel, Den Haag, Rotterdam en ten slotte vanaf 1861 weer in Amsterdam. Hij exposeerde vanaf 1830 en werd in 1845 lid van de Koninklijke Academie in Amsterdam.[1] Spöhler schilderde landschappen, waaronder diverse wintertaferelen met ijsvermaak. Hij gaf les aan onder anderen zijn zoon Jacob en Willem Vester.

De schilder overleed op 54-jarige leeftijd.

Galerij

Zie ook
Zie de categorie Jan Jacob Spohler van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.