Jamininterferometer
De Jamininterferometer is een interferometer die door de Franse natuurkundige Jules Célestin Jamin in 1856 uitgevonden is. De interferometer bestaat uit twee spiegels met dik glas. Met behulp van een Jaminterferometer is het mogelijk de brekingsindex van chemische stoffen zeer nauwkeurig te bepalen. In de werking en het gebruik van Jamininterferometer gelijkt deze op de Mach-Zehnder-interferometer.
De Fresnelreflectie aan het oppervlak van de eerste spiegel functioneert als een stralingsdeler, die het invallende licht in twee parallelle bundels splitst. De mate waarin de tweede bundel ten opzichte van de eerste verschoven is hangt af van de dikte van het glas. Bij de tweede spiegel worden de twee bundels gerecombineerd en uiteindelijk op een scherm afgebeeld.
Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jamin interferometer op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jamin-Interferometer op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar. |