Jaki Byard

Byard was de zoon van de trombonist John Byard, die ook in de band van Miriam "Mamie" Moffitt speelde. Op 8-jarige leeftijd kreeg hij zijn eerste pianolessen en als 16-jarige zijn eerste professionele verbintenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontmoette hij Earl Bostic, waarmee hij later ging samenwerken. Aan het eind van de jaren 40 tekende hij een contract bij Prestige Records, die ermee akkoord gingen dat hij talrijke eigen composities kon inspelen.

Sinds 1955 werkte hij in de band van Herb Pomeroy als saxofonist en componist. In 1958 speelde hij zijn eerste solo-album Blues for Smoke als pianist in. In 1959 ging hij naar New York, waar hij eerst met Maynard Ferguson, daarna met de band van Charles Mingus samenwerkte, waarin muzikanten als Eric Dolphy, Clifford Jordan, Johnny Coles en Bobby Jones speelden. Met Mingus ging hij in 1964 op een Europese tournee (The Great Concert, Parijs 1964, cd)

In de daaropvolgende periode begon hij te werken aan eigen composities en contracteerde hiervoor muzikanten als Ron Carter, Ray Nance, George Benson en Rahsaan Roland Kirk. In 1966 kreeg hij de Down Beat Jazz Poll Award. Sinds 1969 onderwees hij aan het New England Conservatory, later ook aan de University of Hartford en de Manhattan School of Music. In 1970 tourde hij opnieuw met Charles Mingus en in Parijs ontstond daarbij het Mingus-album Blue Bird. Tijdens het midden van de jaren 70 richtte hij The Apollo Singers op, die in 1979 als beste house band werden onderscheiden in New York.

Jaki Byard werd op 11 februari 1999 in zijn woning doodgeschoten door een inbreker. Hij werd 76 jaar.

• 1961: Out Front!, met Booker Ervin, Ron Carter en Roy Haynes
• 1962: Hi-Fly, met Ron Carter en Pete La Roca
• 1965: The Jaki Byard Quartet Live!
• 1965: Rip, Rig and Panic, met Roland Kirk, Elvin Jones
• 1966: Freedom Together!, met Richard Davis en Junior Parker
• 1967: Sunshine Of My Soul, met Elvin Jones en David Izenzon
• 1968: Jaki Byard With Strings
• 1968: The Jaki Byard Experience, met Roland Kirk, Richard Davis en Alan Dawson
• 1969: Solo Piano
• 1971: Parisian Solos, rec. 1971, ed. 2016
• 1978: Family Man
• 1999: On The Spot!, met Jimmy Owens, Paul Chambers, Billy Higgins en Alan Dawson
• 2003: The Last From Lennie's, met Joe Farrell, George Tucker en Alan Dawson
• 2013: Tommy Flanagan/Jaki Byard: The Magic of 2, 1980, ed. 2013

• Ian Carr, Digby Fairweather, Brian Priestley. Jazz Rough Guide. Stuttgart: Metzler 1999; ISBN 3-476-01584-X
• Martin Kunzler, Jazzlexikon Band 1, Reinbek: Rowohlt 2002; ISBN 3-499-16512-0