Jacobus Leveck

Jacobus Leveck (Dordrecht, 1634 - aldaar, 1675) was een Nederlands kunstschilder. Hij vervaardigde voornamelijk portretten.

Zelfportret, ca. 1650

Leveck was in Amsterdam in de leer bij Rembrandt in de periode 1653 - 1655. De invloed van Rembrandt is merkbaar in met name de vroege werken van Leveck, waarin hij gebruikmaakt van een losse toets en clair-obscureffecten. Zijn latere werk is gladder en eleganter van aard, in navolging van het werk van Jan de Baen.

Toen Leveck na de dood van zijn vader in 1660 wat geld erfde, stelde hem dat in staat een reis naar Frankrijk te maken, waar hij Parijs en Sedan bezocht en enkele portretten schilderde. De schilder en schrijver Arnold Houbraken, die zelf enige tijd in de leer was bij Leveck, vermeldt in zijn werk De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen dat het geld snel op was, aangezien de kunstenaar kennelijk meer van gezelschap hield dan van schilderen. Hij keerde spoedig terug naar Dordrecht, waar hij zijn verdere leven zou wonen en werken.

Houbraken verbleef als leerling bij Leveck tijdens de laatste maanden van diens leven. De schilder was ziekelijk en had bovendien de zorg voor zijn blinde halfbroer Aernout. Hij schilderde in die periode derhalve weinig. Aernout overleed in januari 1675, en Leveck zelf niet lang daarna.

Leveck werd op 2 september 1675 in Dordrecht begraven.

Zie de categorie Jacobus Leveck van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.