Investituur

Investituur komt van het Latijnse woord vestitura, dat 'aankleden' of 'bekleden' betekent.

Bij de ambtsaanvaarding ontving een bisschop in de middeleeuwen van de keizer de 'investituur' (bekleding), die bestond uit een ring voor zijn geestelijk werk en een staf voor zijn wereldlijke arbeid. Na het Concordaat van Worms (1122) mocht de keizer nog slechts de tekenen van de wereldlijke arbeid aan de bisschop overhandigen, waarmee een lange machtsstrijd tussen de Rooms-Duitse keizer en de paus van Rome grotendeels ten einde kwam. Deze staat bekend als de Investituurstrijd.