Intersubjectiviteit

Met intersubjectiviteit worden die dingen (objecten) bedoeld die door meerdere mensen (subjecten) worden gedeeld. Het woord intersubjectief stamt uit het Latijn en betekent letterlijk 'tussen de subjecten'. Intersubjectief is niet puur subjectief, in de beleving van één mens, of objectief, onafhankelijk van de beleving van mensen.

In de analytische taalfilosofie wordt de betekenis van taal gezien als iets dat intersubjectief is. Want, zo stellen de analytische taalfilosofen, taal wordt per definitie gedeeld door meerdere mensen. Omdat mensen taal van elkaar begrijpen, moet er wel zoiets zijn als intersubjectiviteit. Filosoof Martin Stokhof formuleert in zijn boek Taal en betekenis (2000) een meer formele beschrijving van intersubjectiviteit van taal:

Als B begrijpt wat A zegt, en C begrijpt wat A zegt, dan begrijpen B en C 'hetzelfde'.

Sommige filosofen stellen dat intersubjectiviteit gradueel is: B en C begrijpen soms meer en soms minder hetzelfde. Anderen vinden intersubjectiviteit zelfs geheel problematisch omdat de overeenkomst tussen het begrip van B en van C niet wordt afgeleid, maar wordt aangenomen.

In het (wetenschappelijk en wetenschappelijk gefundeerd) onderzoek spreekt men van intersubjectiviteit om aan te duiden, dat men uitspraken doet over een werkelijkheid vanuit de waarneming en interpretatie van de betrokken wetenschapper. Deze subjectieve waarnemingen en waarheden zijn echter op een hoger niveau van verificatie getild met behulp van een analyse van gebruikte methoden, subjectieve posities of uitingen en pogingen tot falsificatie. Dit dient op een zodanige manier te gebeuren dat deze interpretatie ook door andere wetenschappers kan worden herhaald, geverifieerd dan wel gefalsificeerd.