Interstitieel
Het begrip interstitieel stamt uit het Latijn (interstitium: onderbreking) en betekent: tussen de structuren. De term wordt gebruikt in de natuurkunde (vastestoffysica, materiaalkunde), ecologie en in de geneeskunde.
Natuurkunde
In de natuurkunde wordt hiermee bedoeld dat een stof is opgelost in een vaste stof door zich in de lege interstitiële holten tussen de atomen te nestelen. Dit staat in tegenstelling tot substitutie, waarbij de opgeloste stof een roosterplaats inneemt. Voorbeelden zijn:
Om een stof interstitieel op te lossen, moeten de atomen ervan klein zijn ten opzichte van de gastheer. Oplossing gaat ook beter bij hoge temperatuur, omdat de openingen dan groter zijn door uitzetting.
Geneeskunde
In de geneeskunde wordt met de interstitiële ruimte de ruimte tussen de cellen bedoeld, daar waar lichaamswater of plasma zich bevindt. Met interstitieel weefsel wordt weefsel bedoeld dat tussen ander weefsel gelegen is.