Ilion

Ilion was de naam voor Troje in de Griekse tijd, waarschijnlijk vanaf 700 v.Chr. Bij de Romeinen heette het Ilium.

Kaart van steden binnen het Lydisch koninkrijk

Troje werd een Griekse stad, maar aanvankelijk niet groter dan andere steden in Troas. Het gebied was formeel Lydisch, hoewel relatief onafhankelijk. Vanaf 547 was het onder Perzische heerschappij, waarna het tot de verovering door Alexander de Grote in 334 afwisselend Perzisch, Atheens, Spartaans of onafhankelijk was.

Na de dood van Alexander de Grote kwam het gebied in handen van Lysimachos. In 306 begon deze met de bouw van een groot theater bij Troje, en in 301 werd op de top een grote tempel voor Athena gebouwd. Dit laatste overigens tot teleurstelling van latere archeologen, want om een vlakke ondergrond te krijgen liet hij een laag afvoeren die de top van de burcht van Troje VI en Troje VII vormde, waardoor die nu dus niet meer bestaat. Hij dwong inwoners van omliggende plaatsen naar Ilion te verhuizen, en de stad groeide uit tot een religieus centrum.

In 188 v.Chr. werd het gebied door de Romeinen veroverd (hoewel het aanvankelijk onder de vazalstaat Pergamon viel). Omdat de Romeinen de Trojaan Aeneas als hun stamvader beschouwden, had Troje een speciale betekenis voor hen: omstreeks 150 v.Chr. kende Ilium opnieuw een tijd van grote bouwactiviteit.

In 85 v.Chr. richtte de Romeinse generaal Flavius Fimbria verwoestingen aan in Ilium, maar generaal Sulla herbouwde de stad nog grootser dan voorheen. Julius Caesar breidde na zijn bezoek in 48 v.Chr. de stad nog verder uit, evenals Augustus na zijn bezoek in 20 v.Chr. In de Romeinse tijd werden Ilium en omgeving een populaire toeristische bestemming, en de bezoeken van diverse keizers en andere belangrijke Romeinen brachten rijkdom aan de stad.

In 326 overwoog keizer Constantijn I om Ilium zijn nieuwe hoofdstad te maken, maar hij koos uiteindelijk voor Byzantium. Hierna ging het door de opkomst van het christendom snel bergafwaarts met Ilium. Rond 500 werd het door een aardbeving getroffen, en bleef slechts een klein dorp over, hoewel het een bisschopszetel bleef. In de 12e en 13e eeuw was er nog een lichte opleving, maar in de 14e eeuw kwam aan het bestaan van Troje definitief een einde.