IPPC

Het doel van de richtlijn is het minimaliseren van de vervuiling afkomstig van verschillende industriële bronnen in de Europese Unie. Installaties die vallen onder Annex 1 van de richtlijn zijn verplicht om een toestemming te vragen van de autoriteiten in de EU. De IPPC-richtlijn dekt ongeveer 52.000 installaties in de EU.

Er is sinds 1999 een verplichting voor nieuwe installaties (of bij grote veranderingen van bestaande installaties) de vereisten van de IPPC-richtlijn op te volgen. Andere installaties (dus bestaande installaties die nog niet vergund waren voor deze richtlijn) zijn verplicht hiermee in orde te zijn tegen 30 oktober 2007.

Er wordt verwacht dat de IPPC-richtlijn in de komende jaren opgenomen zal worden in de richtlijn inzake industriële emissies (voorlopig akkoord van de Raad van de Europese Unie van 25 juni 2009).

De IPPC-richtlijn is gebaseerd op verschillende principes.

1. een geïntegreerde aanpak
2. toepassing van de beste beschikbare technieken (Best Available Techniques of kortweg "BAT")
3. flexibiliteit
4. publieke participatie

Deze principes worden als volgt omschreven:

1. Geïntegreerde aanpak betekent dat de toelating de volledige milieuperformantie van het bedrijf dekt, dus zowel lucht, water en bodememissies, het opwekken van afval, het gebruik van grondstoffen, energie-efficiëntie, geluid, voorkomen van ongevallen, het restaureren van de site na sluiting. Het doel van de richtlijn is een hoog niveau van bescherming van het milieu te bereiken als een geheel.
2. De vergunningsvoorwaarden (waaronder emissiegrenswaarden) worden gebaseerd op de beste beschikbare technieken (BAT), zoals gedefinieerd in de richtlijn. Om de overheden te helpen, organiseert de commissie overleg tussen experten van de lidstaten, de industrie en milieuorganisaties. Dit overleg wordt gecoördineerd door het Europese IPPC Bureau van het Instituut voor Studies voor Prospectieve Technologie in het EU Joint Research Center in Sevilla (Spanje). Dit resulteert in de publicaties van BAT reference documents (BREFs). De samenvatting hiervan wordt vertaald in de taal van de lidstaten.
3. De IPPC richtlijn bevat elementen van flexibiliteit door de lokale overheden mogelijkheid te geven om de vergunningsvoorwaarden aan de lokale omstandigheden aan te passen, met name:
   1. De technische karakteristieken van de installaties
   2. De geografische locatie
   3. De lokale milieufactoren
4. De richtlijn verzekert dat het publiek recht heeft om te participeren, het wordt mee betrokken in het beslissingsproces, en wordt geïnformeerd over de gevolgen van de beslissing. Het publiek heeft toegang tot:
   1. De vergunningsaanvragen
   2. De vergunning
   3. De gemonitorde, uitgestoten stoffen
   4. Het Europees polluent release and transfer register (PRTR), een register waarin de emissies van de verschillende industrieën bijgehouden worden

Een IPPC-bedrijf is een bedrijf dat onder de IPPC-richtlijn vergunningsplichtig is. In Vlaanderen wordt dit in VLAREM I aangeduid met een X. Dit zijn veelal de bedrijven die het milieu sterk kunnen belasten. Er zijn enkele honderdtallen van deze bedrijven in Vlaanderen. Voorbeelden van IPPC-bedrijven zijn onder meer afvalverbrandingsinstallaties met een capaciteit van meer dan 3 ton per uur, chemische installaties voor de fabricage van gehalogeeneerde koolwaterstoffen of intensieve pluimveehouderijen met meer dan 40.000 plaatsen voor pluimvee.

• European IPPC Bureau
• European Pollutant Register (EPER)
• The IPPC Directive