Hypocaustum

Het hypocaustum of hypokaustsysteem is een Romeins systeem van verwarming, dat werd uitgevonden omstreeks de 2de eeuw v.Chr. door Gaius Sergius Orata die zijn visvijvers ermee verwarmde.

Reconstructie in Archeologisch Park Xanten

Het hypocaustum bestaat uit een verhoogde vloer die van beneden wordt verwarmd door middel van een oven. De vloer rust op kleine bakstenen pijlertjes van ongeveer 60 cm hoog. Daardoor kan de warmte zich onder de vloer verspreiden. Ook zijn de muren van holle bakstenen gebouwd zodat de warmte zich ook daardoor kan verspreiden. Het systeem werd omstreeks 100 v.Chr. toegepast in de thermen en kwam ten tijde van Vitruvius ook voor in private woningen. Soms waren ook de wanden (of het onderste deel ervan) hol gemaakt zodat ook deze verwarmd werden.

Een tweede type hypocaustum ontwikkelde zich en hierbij werd gebruikgemaakt van kolen die verbrand werden en de warmte werd door kanalen verplaatst en verwarmde op deze manier de bovenliggende kamers.

Romeinse hypocaustvloeren zijn ook in Nederland en België bewaard gebleven, zowel in openbare badgebouwen ("thermen") als in grotere stadswoningen en villae rusticae zoals deze in Basse-Wavre. Bekend zijn de Thermen van Heerlen, die van Maastricht en die van Aarlen.

Bronnen, noten en/of referenties

'Hypocaust', Encyclopaedia Britannica
(en) Groot, T. de, 'Roman Villae in the Loess Area of the Dutch Province of Limburg. An Analysis of their Number, Distribution and Preservation', in: Berichten van de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek, volume 46. Amersfoort, 2006 (online tekst op academia.edu)

Zie de categorie Hypocausts van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.