Huigendijk

De dijk is bijzonder oud. Reeds in de negende eeuw is sprake van een dijk in dit gebied, het ging om een van de vele lage dijken die werden gebouwd in veen en moerassige gebieden van dit deel van Nederland. De lage dijk raakte in slechte staat tijdens de campagne van graaf Arnulf van Holland tegen de West-Friezen in 993. De lage dijk was ook niet bestand tegen de latere grote stormen, die onder meer de Zuiderzee doen ontstaan.

De oude dijk zorgde er wel voor dat er een soort van waddengebied omheen lag, dat men kon belopen van bijvoorbeeld Langedijk tot en met het eiland van Oterleek. In het noorden van wat nu Heerhugowaard is lag een moerasachtige lagune. Aan de andere kant van de dijk lag het water van de Schermer, oorspronkelijk een rivier-veengebied dat door de stormen onder water was gekomen. Aan het grote meer kwam een eind toen de oude dijk werd hersteld en werd verhoogd. Deze dijk is later vernoemd naar Hugo van Assendelft, die in 1296 in deze omgeving door de West-Friezen werd verslagen. Het werd toen de Heer Huygendijk genoemd, de huidige Huigendijk.

Lange tijd was de Huigendijk, die in de vijftiende en zestiende eeuw aan beide kanten door water was omgeven omdat het voorland vrijwel was verdwenen, een zwakke schakel in de Westfriese Omringdijk. Het gevaar was steeds aanwezig dat de dijk bij zware storm zou doorbreken, en één grote binnenzee zou ontstaan in het Noorderkwartier van Holland.[2] In 1544 maakte men op last van keizer Karel V een begin met het afsluiten van de zeegaten die de binnenwateren ten zuiden van de dijk met de Zuiderzee verbonden, en nam het gevaar af. Nadat in het begin van de zeventiende eeuw de Schermeer en de Heerhugowaard waren drooggemaakt, verviel de directe waterkerende functie van de dijk.

Rond de plaats van de voormalige buurtschap Huigendijk is inmiddels de aansluiting van de N508 op de N242 aangelegd.