Hermeric

Hermeric leidde het volk van de Sueben vanuit het oorspronkelijke woongebied bij de Oostzee op een zwervend bestaan door Germanië. In 406 trokken de Sueben, samen met de Alanen en de Vandalen (Asdingen en Silingen), over de bevroren Rijn het Romeinse Rijk binnen. Deze volken trokken de Pyreneeën over en veroverden grote delen van het Iberisch schiereiland. In 411 werden de veroverde gebieden door loting verdeeld en de Sueben vestigden hun koninkrijk in de Romeinse provincie Gallaecia. Hun hoofdstad was Bracara Augusta, de huidige Portugese stad Braga. De Romeinen probeerden de nieuwkomers binnen hun rijk aan zich te binden door verdragen met hen te sluiten. Het verdrag dat zij met de Visigoten sloten, leidde ertoe dat deze in 416 met een leger de Germaanse volken op het Iberisch schiereiland aanvielen. De Alanen en de Silingen leden zulke zware verliezen dat deze noodgedwongen opgingen in de Asdingen. De expeditie van de Visigoten werd door de Romeinen afgebroken nog voordat de macht van de Sueben en de Asdingen was gebroken. In 419 ontstond er een conflict tussen de Sueben en de Vandalen. De Sueben werden door Romeinse interventie van een nederlaag gered.

Hermeric bewaarde de vrede totdat de Vandalen naar Africa trokken in 429. Daarna begon hij plundertochten in hun vroegere gebieden en tegen de inheems-Romeinse bevolking in zijn eigen koninkrijk. De inheemse bevolking deed een beroep op Flavius Aetius, de sterke man van de Romeinen in Gallië. Zijn afgezanten wisten Hermeric te matigen, maar pas in 435 kon er – door bemiddeling van bisschoppen en directe onderhandelingen met de keizer – een nieuwe vrede gesloten worden.

In 438 deed Hermeric, ernstig ziek, afstand van de troon. Zijn zoon Rechila volgde hem op. In 441 stierf Hermeric.