Herman II van Hessen

Herman II was de zoon van Lodewijk van Hessen en Elisabeth van Sponheim. Zijn vader was een jongere broer van landgraaf Hendrik II van Hessen.

Herman studeerde in Parijs en in Praag. Na de dood van zijn neef Otto II, zoon van Hendrik II en medelandgraaf van Hessen, werd Herman II in 1367 door zijn oom aangesteld tot medelandgraaf en erfgenaam van Hessen. Na de dood van Herman II in 1376 werd hij volwaardig landgraaf.

Tijdens zijn bewind werd het kapitaal van het landgraafschap Hessen en van hemzelf fors uitgebreid door de Sterneroorlog tegen Brunswijk-Göttingen. Nadat hij volwaardig landgraaf was geworden, besliste Herman om het kapitaal van Hessen nog meer uit te breiden door een taks in te voeren op alle geïmporteerde etenswaren, kledingstukken en ijzerwaren. Deze taks maakte echter de steden en de landadel ontevreden. Op 11 januari 1377 beslisten vertegenwoordigers van alle steden in Neder-Hessen tijdens een bijeenkomst in de stadshal van Kassel om deze taks onder alle omstandigheden niet te betalen. In 1378 vormden deze steden een alliantie, waaraan de landadel zich toevoegde. Vervolgens belegerde de landadel het kasteel van de landgraaf. Na bemiddeling van landgraaf Balthasar van Thüringen werd er uiteindelijk in mei 1378 een compromis bereikt.

Dit hield Herman niet tegen om in 1384 een nieuwe grondwet in te voeren die de volledige autonomie van Kassel tenietdeed en hemzelf de absolute heerser van de stad maakte. De burgers van Kassel richtten zich vervolgens opnieuw tot landgraaf Balthasar van Thüringen, die samen met hertog Otto I van Brunswijk-Göttingen en bisschop Adolf I van Mainz een alliantie vormde tegen landgraaf Herman II van Hessen. De geallieerde troepen vielen de stad Kassel tot driemaal toe aan, maar telkens zonder succes. De situatie nam echter een wending toen bisschop Adolf I van Mainz in 1390 stierf en in 1394 sloot hij in Frankfurt am Main een vredesverdrag met diens opvolger Koenraad II van Weinsberg. In 1400 kwam de oorlog definitief ten einde door het verdrag van Friedberg met Mainz en Brunswijk.

Tijdens zijn bewind slaagde Herman II er ook in om het landgraafschap Hessen uit te breiden. In 1399 verwierf hij Ulrichstein, kort daarna gevolgd door Schotten in de Vogelsbergkreis. In 1402 bemachtigde hij Hauneck, in 1406 Vacha en in 1408 het oostelijk deel van het land van Itter.

In 1413 stierf Herman II. Hij werd begraven in de Elisabethkerk van Marburg.

Op 3 februari 1377 huwde Herman met Johanna (1362-1383), dochter van graaf Johan I van Nassau-Weilburg. Dit huwelijk bleef echter kinderloos. Na de dood van Johanna hertrouwde hij op 15 oktober 1383 met Margaretha (1360-1406), dochter van burggraaf Frederik V van Neurenberg. Ze kregen acht kinderen:

• Anna (1385-1386)
• Hendrik (1387-1394)
• Elisabeth (1388-1394)
• Margaretha (1389-1446), huwde in 1409 met hertog Hendrik de Milde van Brunswijk-Lüneburg
• Agnes (1391-1471), huwde in 1408 met hertog Otto II van Brunswijk-Göttingen
• Herman (1396-1406)
• Frederik (1398-1402)
• Lodewijk I (1402-1458), landgraaf van Hessen