Henny Vrienten

Vrienten groeide op in Tilburg. In de jaren zestig speelde hij in diverse beatgroepen, waaronder de in Tilburg en omstreken bekende band Les Cruches. In de jaren zeventig schreef hij muziek voor andere artiesten, waaronder twee Engelstalige nummers voor het kerstalbum uit 1975 van The Cats. Zelf bracht hij twee singles uit onder het pseudoniem Ruby Carmichael (1974; onder andere Little yellow shop) en een album als Paul Santos (1977).

Ondertussen werden de eerste contouren van Doe Maar zichtbaar; Vrienten speelde met Ernst Jansz in de begeleidingsband van Boudewijn de Groot. In 1977 vormden ze de reggae-coverband The Rumbones waarmee ze een eenmalige tournee ondernamen.

Doe Maar werd in 1978 opgericht, Vrienten kwam er pas in 1980 bij als vervanger van Piet Dekker die ook deel uitmaakte van The Rumbones[1]. Doe Maar groeide uit tot een van de belangrijkste groepen van de Nederpopscene, maar de overmatige populariteit deed hen in 1984 besluiten te stoppen. Vrienten had op dat moment zijn eerste Nederlandstalige soloalbum uitgebracht; Geen ballade was opgenomen met hulp van Doe Maar-collega's Jansz, Jan Hendriks, Jan Pijnenburg en parttime bandlid Joost Belinfante. De eerste single, Als je wint, was een duet met Herman Brood. Daarna produceerde Vrienten voor Raymond van het Groenewoud het album Habba. met de Doe Maar-achtige single Stapelgek op jou.

Vrienten legde zich meer en meer toe op het schrijven van filmmuziek, waarvoor hij in 1996 een Zilveren Harp ontving. Daarnaast bleef hij samenwerken met Pijnenburg en Belinfante; tussen 1986 en 1991 was dat in het filmorkest The Magnificent 7 waarmee ze een aantal theatertournees deden en een album uitbrachten.

In 1992 verscheen de langverwachte opvolger van Geen ballade; Mijn hart slaapt nooit[2] met de singles Het Scharrelvarken en Zonnebril.

In 1997 zong Vrienten met Def P. een duet op de track Onkwetsbaarheid is Eenzaamheid op het Osdorp Possealbum Geendagsvlieg. Datzelfde jaar schreef Vrienten de muziek voor de serie Kongo.

In 1998 schreef Vrienten de muziek voor de film Abeltje waarin hij ook een bijrol had. Als lid van het Spaanstalige dubbelmannenkwartet zong hij met juffrouw Klaterhoen een acapella-versie van zijn eigen compositie Smoorverliefd.

Na het overlijden van Harry Bannink in 1999 nam Vrienten diens taak over als componist van liedjes voor de jeugdprogramma's Het Klokhuis en Sesamstraat. Eerder dat jaar had hij al de cd Harry Bannink zingt! geproduceerd.

In 2000 kwam Doe Maar voor het eerst sinds 1984 bijeen om een nieuw studioalbum te maken genaamd Klaar en een eerste reeks reünieconcerten. Daarna begon Vrienten aan de muziek voor de film Left Luggage.

In 2006 maakte Vrienten samen met dj Junkie XL (JXL) het campagnelied van de Partij van de Arbeid voor de Tweede-Kamerverkiezingen, 'Neem mijn hand'. In hetzelfde jaar verscheen Nacht, een duet-album. Het jaar daarop schreef Vrienten de muziek van alle nummers van een musicalversie van Ciske de Rat, op één nummer na, de van de filmversie overgenomen titelsong Ik voel me zo verdomd alleen (tekst: Karin Loomans; muziek: Herman van Veen en Erik van der Wurff).

In 2007 schreef Vrienten de muziek voor de animatieserie Wensdroom getekend door Jola Hesselberth. Hierop wordt in 2008 een kindertheaterstuk gebaseerd getiteld Ik wil alles van Alexander Schreuder.

In januari 2008 stond Vrienten met het orkest Holland Symfonia in een aantal theaters met een eerbetoon aan Bannink, genaamd In de Ban van Bannink. In augustus 2008 werd er een live registratie van dit eerbetoon op cd uitgebracht.

In augustus 2008 verscheen Aardige jongens, een album gemaakt met vrienden Frank Boeijen en Henk Hofstede. In deze bezetting gingen ze samen op tournee.

In september 2008 ging Vrientens hoogmis in première in de Janskerk te Utrecht. De teksten zijn van onder andere Augustinus en een tekstgroep van de EUG Oekumenische Studentengemeente. In een interview met Trouw had Vrienten gezegd ooit nog eens een hoogmis te willen schrijven. Die wens is in vervulling gegaan.

In januari 2009 werd de gedichtenbundel Zwaan Kleef Aan uitgegeven.

Vrienten schreef 24 nieuwe nummers voor de musical Petticoat met Chantal Janzen. De musical ging 3 oktober 2010 in première en werd zes jaar later bewerkt tot een televisieserie.

In 2011 was Henny Vrienten deelnemer aan het eerste seizoen van programma Ali B op volle toeren van de TROS. Vrienten was gekoppeld aan de hoofdrol-speler van deze aflevering: rapper Winne. Winne, met ondersteuning van Ali B, maakte een remake van Doe Maar's: 32 jaar (Sinds 1 dag of 2); het nummer waarmee Doe Maar in 1980 doorbrak bij het grote publiek. Henny Vrienten maakte op zijn beurt een remake van Lotgenoot (2009) van Winne; deze nieuwe versie herdoopte hij tot 32 Jaar Later.

Op 22 juli 2012 was Vrienten Zomergast in het VPRO televisieprogramma Zomergasten.

In 2013 maakte hij samen met regisseur Erik de Bruyn een documentaire over bekende Nederlandse gitaristen. Aanleiding hiervoor was de show Gitaarjongens, die eenmalig in Carré is gehouden. In de documentaire komen onder anderen Jan Akkerman, Anne Soldaat en Daniël Lohues voor.

In 2014 verscheen En toch..., Vrientens eerste soloalbum in 23 jaar tijd, nog geen jaar later gevolgd door Alles is anders. Tijdens de bijbehorende tournee werd hij begeleid door zoon Xander (toen nog bassist bij Jett Rebel) en de band My Baby. In ditzelfde jaar werd Henny Vrienten ook lid van de Akademie van Kunsten die toen opgericht werd.

In 2016 vormde Henny Vrienten samen met Boudewijn de Groot en George Kooymans het trio Vreemde Kostgangers; ze begonnen dat jaar aan hun eerste theatertournee en brachten in 2017 twee albums uit.

In 2018 gaf Vrienten twee concerten met liedjes die hij voor Sesamstraat schreef.

In januari 2019 verscheen de documentaire Basmannen als vervolg op Gitaarjongens; Henny en Xander Vrienten traden in De Wereld Draait Door op met een aantal collega-bassisten. Twee maanden later, op 27 maart 2019, keerde Vrienten terug om de rubriek Songs in the Key of Life af te sluiten met een nieuw nummer (in plaats van een cover) over de dood; Carnaval.

In 2019-2020 vormden vader en zoon Vrienten de kern van de huisband van DWDD dat zijn laatste seizoen beleefde. Ze werden bijgestaan door onder andere Theo Sieben op Resonatorgitaar en speelden uitsluitend eigen nummers; geschreven op de actualiteit of afkomstig van het album Tussen de Regels dat Vrienten eind september 2019 uitbracht.

Begin 2020 werd Vrienten aangesteld als gasthoofdredacteur van het jubilerende muziektijdschrift Soundz; hij belichtte alle facetten van zijn carrière en werd herenigd met de muzikanten uit zijn vroege Tilburgse jaren. Verder werden er optredens aangekondigd van Vreemde Kostgangers en Doe Maar.

• 1985: De prooi
• 1986: In de schaduw van de overwinning
• 1986: Spoorloos
• 1989: Jan Rap en z'n maat
• 1990: De gulle minnaar
• 1992: De nietsnut
• 1992: De drie beste dingen in het leven
• 1993: Part time God
• 1993: Oeroeg
• 1994: Max
• 1996: Sur Place
• 1998: Left Luggage
• 1998: Madelief: Krassen In Het Tafelblad
• 1998: Abeltje
• 1999: Kruimeltje
• 2001: De Verlossing
• 2001: The Discovery of Heaven
• 2002: La balsa de piedra
• 2002: Pietje Bell
• 2003: Verder dan de maan
• 2003: Pietje Bell 2: de jacht op de Tsarenkroon
• 2011: Sonny Boy
• 2012: Tot altijd
• 2016: Everybody Happy (met Triggerfinger)

• 1988: Drie recht, één averecht
• 1992: De Vereenigde Algemeene
• 1997: Kongo
• 1997-1998: Unit 13
• 1999-heden: Het Klokhuis
• 1999-heden: Sesamstraat
• 2000: De geheime dienst
• 2001-heden: Sinterklaasjournaal
• 2002-2004: Ernstige Delicten
• 2016: Petticoat

• 2007-2009: Ciske de Rat (musical)

• 1981: Skunk
• 1982: Doris Day & andere stukken
• 1983: 4us
• 2000: Klaar

• 1983: Lijf aan Lijf
• 1995: Het afscheidsconcert
• 2000: Hees van Ahoy
• 2012: Symphonica In Rosso 2012

• 1982: Doe de dub (dubversie van het Doe Maar album 'Doris Day & andere stukken')
• 1984: Hot Dub (dubversie van het album 'Bamboo reggae' van Chris Hinze)

• 1990: The best of the worst

• 1985: Habba