Hendrika Johanna van Leeuwen
Hendrika Johanna van Leeuwen ('s Gravenhage, 3 juli 1887 - Delft, 26 februari 1974) was een Nederlandse natuurkundige bekend dankzij haar bijdragen aan de theorie van het magnetisme. Van Leeuwen studeerde aan de Universiteit Leiden onder Hendrik Antoon Lorentz, waar zij in 1919 promoveerde. In haar proefschrift legde zij uit waarom magnetisme in essentie een kwantummechanisch effect is, tegenwoordig bekend als het Bohr-van-Leeuwentheorema.
Hendrika Johanna van Leeuwen
| ||||
Hendrika Johanna van Leeuwen (1925) | ||||
Persoonlijke gegevens | ||||
Volledige naam | Hendrika Johanna van Leeuwen | |||
Geboortedatum | 3 juli 1887 | |||
Geboorteplaats | 's Gravenhage | |||
Overlijdensdatum | 26 februari 1974 | |||
Overlijdensplaats | Delft | |||
Nationaliteit | Nederlandse | |||
Werkzaamheden | ||||
Vakgebied | natuurkunde, magnetisme | |||
Universiteit | Technische hogeschool Delft | |||
Promotor | Hendrik Antoon Lorentz | |||
Soort hoogleraar | lector | |||
Beroep | natuurkundige | |||
|
Publicaties
- Vraagstukken uit de elektronentheorie van het magnetisme, proefschrift Leiden 1919
Externe links
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.