Hendrik van Orléans (1822-1897)

Hendrik van Orléans, hertog van Aumale (1822-1897) was de vierde zoon van koning Lodewijk Filips I van Frankrijk en koningin Marie Amélie van Bourbon-Sicilië.

portret door Charles Jalabert

Bij zijn geboorte in 1822, tijdens de Restauratie, was zijn vader enkel hertog van Orléans en nog geen koning. De rijke Lodewijk Hendrik II van Bourbon, prince de Condé was zijn dooppeter en die duidde Hendrik in zijn testament van 1829 aan als zijn enige erfgenaam. Na de dood van zijn peter in 1830 erfde Hendrik dus zijn fortuin, waaronder het kasteeldomein van Chantilly. Hendrik was officier in het Franse leger en onderscheidde zich in Algerije tijdens de gevechten tegen de opstandige Abd El-Kader.

Op 25 november 1844 huwde hij met zijn nicht Carolina Augusta van Bourbon-Sicilië en het echtpaar nam zijn intrek in het kasteel van Chantilly. Ze kregen zeven kinderen, van wie maar twee zonen de volwassen leeftijd bereikten. Nadat zijn vader in 1848 van de macht verdreven verhuisde Hendrik naar Engeland en nam zijn intrek in Orléans House. De bezittingen van de familie in Frankrijk werden onder sekwester geplaatst en bij decreet van 1852 werden de voormalige koning Lodewijk Filip en zijn kinderen verplicht al hun roerende en onroerende goederen in Frankrijk te verkopen. Door handige beleggingen wist Hendrik zijn fortuin te behouden; het kasteel van Chantilly verkocht hij aan een Engelse stroman. Hij legde zich toe op het verzamelen van boeken.

In 1869 overleed zijn echtgenote en in 1871 kon Hendrik terugkeren naar Frankrijk. Hij nam opnieuw zijn intrek in Chantilly en liet het interieur verbouwen door architect Eugène Lami. Hendrik overleefde al zijn kinderen en stierf in 1897.