Hendrik de La Tour d'Auvergne
Hendrik van Bouillon (Joze-en-Auvergne bij Clermont-Ferrand, 28 september 1555, - Sedan, 25 maart 1623), in Frankrijk beter bekend als Henri de La Tour d’Auvergne, was een Frans edelman, diplomaat en protestants aanvoerder.
Hendrik
| ||
1555 - 1623 | ||
Hij had verschillende titels: soeverein vorst van Sedan, vorst van Raucourt, graaf van Montfort en Beaufort, vicomte van Turenne, baron van Olliergues. Hij was de zoon van Frans III de La Tour d’Auvergne, burggraaf van Turenne, die in 1557 sneuvelde in de slag bij Saint Quentin en Eleonore van Montmorency.
In 1591 verwierf hij het hertogdom Bouillon door zijn huwelijk met Charlotte van de Marck. Uit dat huwelijk had hij geen kinderen. Later huwde hij met Elisabeth van Nassau, dochter van Willem van Oranje en Charlotte van Bourbon. Uit dit huwelijk zijn acht kinderen geboren, waarvan zes dochters en twee zonen. Hun oudste zoon Frederik Maurits volgde hem op als hertog. Een jongere zoon, Hendrik was de bekende maarschalk Turenne.
Huwelijk
In 1595 trouwde Hendrik met Elisabeth in Den Haag. Uit het huwelijk werden acht kinderen geboren:
Naam | Periode | Opmerking |
---|---|---|
Louise | 1596-1607 | |
Maria | 1600-1665 | Gehuwd met Henri de la Trémoille, hertog van Thouars |
Julienne-Catherine | 1604-1638 | Gehuwd met François de la Rochefoucauld, graaf van Roucy |
Frederik Maurits | 1605-1652 | Gehuwd met Éléonore de Bergh |
Elisabeth-Charlotte | 1606-1685 | Gehuwd met Guy Aldonce, markies van Duras |
Henriette-Catherine | 1609-? | Gehuwd met Amaury IV, markies van La Moussaye |
Henri Turenne | 1611-1675 | Gehuwd met Charlotte de Caumont La Force |
Charlotte | 1613-? |
Hendrik van Bouillon werd rond 1574 protestant. Hij vocht met Hendrik IV van Frankrijk tegen de Katholieke liga. Hij was betrokken bij het complot van Biron, zodat hij na diens arrestatie enige tijd als politieke vluchteling in Genève moest verblijven. Hij was een persoonlijke vriend van koning Hendrik IV van Frankrijk en kreeg de eretitel van maarschalk van Frankrijk. Hij trok zich terug in Bouillon en Sedan, waar hij de protestantse Academie stichtte.
Bibliografie
- Charles Gavard: Galeries Historiques du Palais de Versailles. Band 7, Imprimerie Royale Paris. 1842, S 252-253