Ottho Gerhard Heldringstichting

De OG Heldringstichting is een particulier behandelcentrum voor observatie, verzorging, opvoeding, behandeling en begeleiding van jongeren met ernstige en gecompliceerde gedragsproblemen in Zetten.

De Heldringgestichten werden in 1847 opgericht door dominee Ottho Gerhard Heldring, die betrokken was bij de christelijke beweging van het Réveil. Hij was tot zijn dood in 1876 de directeur. Daarna werd het werk overgenomen door Hendrik Pierson.

Het werk begon met het Asyl Steenbeek dat op 1 januari 1848 werd geopend en dat bedoeld was voor „gevallen vrouwen”: prostituees die bereid waren een nieuw leven te beginnen. Heldring werd hiervoor geïnspireerd na een bezoek aan een gevangenis voor vrouwen in Gouda, waar hij vreselijke toestanden zag. Vanaf 1861 werd er opvang geboden voor meisjes die het slachtoffer waren van een verwaarloosde opvoeding of die door hun ouders verstoten waren. In 1882 verrees het Magdalenahuis voor ongehuwde moeders. Daaruit ontstond ten slotte het werk ten behoeve van criminele en moeilijk opvoedbare kinderen.

De Heldring-stichting kwam aan het eind van de 20e eeuw enkele malen in opspraak. In 1976 publiceerde een commissie onder voorzitterschap van prof. dr. Jos Dijkhuis (1929-2018) naar aanleiding van gemelde misstanden een rapport waarmee verder niets gebeurde. In 1989 werd na meldingen de directeur-psychiater H.O.Th. Finkensieper ontslagen en later tot gevangenisstraf veroordeeld voor seksueel misbruik van zijn pupillen, mede volgend op het rapport Zwartboek Zetten (1985) van de Belangenvereniging Minderjarigen.