Hedy d'Ancona

Eind 1968 richtte d'Ancona samen met Joke Smit de Man-Vrouw-Maatschappij (MVM) op naar aanleiding van de vele positieve reacties op Smits artikel "Het onbehagen bij de vrouw" (november 1967).[1]

Jarenlang was d'Ancona voor de Partij van de Arbeid lid van de Eerste Kamer en heeft voor die partij in het Europees Parlement gezeten. Van 1974 tot 1981 was zij lid van de Eerste Kamer. In het kabinet-Van Agt II (11 september 1981 tot 29 mei 1982) was zij staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, onder meer belast met volwasseneneducatie, arbeidsomstandigheden en emancipatiezaken; voor dit laatste werd zij de eerste 'projectstaatssecretaris'. Van augustus 1982 tot september 1983 was zij opnieuw Eerste Kamer-lid. Zij had van juli 1984 tot november 1989 zitting in het Europees Parlement, en bij de Europese Parlementsverkiezingen van 1989 was zij voor de PvdA lijsttrekker. In het kabinet-Lubbers III was zij van 1989 tot 1994 minister voor Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur. Hierna keerde zij terug in het Europees Parlement, waarin zij weer zitting had van juli 1994 tot juli 1999.[2]

Daarnaast is zij een van de oprichtsters van het feministisch maandblad Opzij, waarvan zij van 1972 tot 1981 hoofdredactrice was. Samen met Joke Kool-Smit richtte ze in 1968 de feministische actiegroep Man Vrouw Maatschappij op.

D'Ancona begon haar loopbaan als tv-producer voor de VARA in 1962. Drie jaar later werd ze wetenschappelijk hoofdmedewerkster in de sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam, gevolgd door het directeurschap (samen met Maurice de Hond) in 1981 van het Centrum Beleidsadviserend Onderzoek.

Hedy d'Ancona heeft een joodse vader en een niet-joodse moeder. Haar vader werd in de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd en overleed aan een longontsteking aan het einde van de oorlog tijdens de evacuatie van het concentratiekamp.

D'Ancona studeerde cum laude af in de sociale geografie en de sociologie.

Hedy d'Ancona was getrouwd met psychiater Guus de Boer, met wie ze twee kinderen heeft, Hajo de Boer (1968) en Hadassah de Boer (1971). De biologische vader van Hajo de Boer is televisieregisseur en -presentator Berend Boudewijn.[4] In de jaren zeventig was Tweede-Kamerlid Ed van Thijn haar levenspartner. De laatste decennia kwam zij in de publiciteit als partner van beeldend kunstenaar Aat Veldhoen.

• 1992: Harriët Freezerring, een emancipatieprijs uitgereikt door het maandblad Opzij
• 1994: koninklijk onderscheiden tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw
• 2001: benoemd tot Ridder in het Franse Legioen van Eer
• 2002: Aletta Jacobsprijs, een emancipatieprijs die sinds 1992 tweejaarlijks wordt uitgereikt door de Rijksuniversiteit Groningen

• Het persoonlijke is politiek (autobiografie), 2003, 158 p., Archipel - Amsterdam, ISBN 90-6305-095-X

• Hedy d'Ancona (1937), Emancipatie.nl
• «Ik ben een creatieve!!» (interview), De Groene Amsterdammer, 31 maart 2001
• D'ancona bewijst het europarlement een dienst (handtasincident met van Bladel), De Groene Amsterdammer, 30 oktober 1996
• Interview door Thomas Erdbrink in Zomergasten, 14 augustus 2016
• Hedy d'Ancona hekelt Amsterdams kunstbeleid (Artists in Diemen III, Briljantjes), 2 februari 2019

Zie de categorie Hedy d'Ancona van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.