Hartslag

De hartslag is de pompbeweging van het hart. Ook wordt de frequentie waarmee het hart slaat in slagen per minuut wel hartslag genoemd.

Deze laatste heet ook wel polsslag, of kortweg pols omdat de hartslag zeer goed aan de pols te meten is.

In één hartslag worden achtereenvolgens de boezems en vervolgens kamers samengetrokken door de hartspier.

Menselijke hartslag

De hartslag van de mens in rust is tussen ruwweg 60 en 100 slagen per minuut[1] (30-40 voor sporters in topconditie; 70 is een gemiddelde waarde). Baby's hebben, door hun kleinere hart, een hogere rusthartslag, namelijk 130 slagen per minuut.[2]

De maximaal bereikbare normale hartslag van de mens is afhankelijk van de leeftijd en is voor volwassenen ruwweg in te schatten met de formule van Tanaka:

HFmax = 208 - 0,7 * leeftijd[3]

Hierbij is geen onderscheid te maken tussen mannen en vrouwen. Ook wordt het maximum niet beïnvloed door training. Er is een grote variatie mogelijk in de maximale hartslag binnen een groep mensen van dezelfde leeftijd waardoor de waarde van deze formule beperkt is. De formule is dus alleen bruikbaar als richtlijn indien de maximum hartslag niet gemeten is.

Er wordt nog vaak gebruikgemaakt van de formule

HFmax = 220 - leeftijd

Deze formule is echter te onnauwkeurig gebleken.

Aangezien de hartslag een zeer goede indicator is voor de geleverde inspanning, worden hartslagzones in de sport gebruikt om de trainingsinspanning te doseren.

Onregelmatige hartslag

Met een onregelmatige hartslag of hartritmestoornis wordt een verstoring van het ritme van het hart bedoeld. Overigens is ook bij gezonde mensen een zekere geringe onregelmatigheid normaal. Die normale onregelmatigheid wordt hartritmevariabiliteit (HRV) genoemd.

Hartslag van zoogdieren

Van kleine zoogdieren is de hartslag meestal veel sneller dan van grote zoogdieren. De totale gemiddelde levensduur van een zoogdier is ongeveer omgekeerd evenredig met de hartslag. Uitzonderingen (zoals de vleermuis) daargelaten.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.