Harie Meijers

Meijers maakte op 17-jarige leeftijd in 1897 zijn debuut als professioneel wielrenner en bleef dit, met een onderbreking van het jaar 1901, tot 1904.

Hij was een zoon van een welgestelde koffiehandelaar aan het Vrijthof in Maastricht. Als straatjongen oefende hij op de kasseien van de Boschstraat en werd hierbij gadegeslagen door zijn vriend en trouwe supporter, de later bekende Maastrichtse schrijver Fons Olterdissen. Deze kreeg rond 1900 van Meijers vele briefkaarten gestuurd uit New York, Parijs, Rome, Nantes, Turijn, Kopenhagen, Amsterdam en Berlijn. Op zestienjarige leeftijd maakte hij in 1895 een proefrondje op de gloednieuwe wielerbaan van Amby. Hij was danig in zijn nopjes over de piste, getuige zijn opmerking na afloop tot de pastoor van Amby: "De baan löp wie 'n tiet, menier pestoer" (De baan loopt als een tiet, mijnheer pastoor).
Meijers werd profwielrenner mede om reden dat hij de wereld wilde ontdekken en, in deze tijd dat zoiets niet vanzelfsprekend was, gek was op reizen. Zo werd hij een der pioniers van het Nederlandse wielrennen en rond 1900 groeide hij uit tot een fenomeen in de internationale baanwielrennerij. Hij nam voornamelijk deel aan zesdaagsen en ontpopte zich tot een renner met een vlijmscherpe eindsprint en een bliksemsnelle demarrage. In die tijd waren baanwedstrijden en zesdaagsen enorm populair bij de middenklasse en de arbeiders in de grote steden, het wegrennen stond toen nog in de kinderschoenen. Harie Meijers nam deel aan diverse zesdaagsen in de Verenigde Staten waaronder die van New York. Verder won hij diverse Grand Prix, waaronder die van New York en drie maal die van Parijs waaronder die in het jaar 1900 tijdens de Wereldtentoonstelling, waar een prijzengeld van 7000 gulden kon worden verdiend.

Hij nam ook diverse malen deel aan het Wereldkampioenschap sprint en werd tweemaal tweede; in 1900 achter Edmond Jacquelin en in 1902 achter de vermaarde Deense sprinter Thorvald Ellegaard. In 1903 zou hij in Kopenhagen nog eens derde worden, ook nu achter Ellegaard en de Duitser Willy Arend.

Verder was hij vijfmaal Nederlands kampioen sprint en eenmaal Engels kampioen sprint.

Harie Meijers was de eerste die de bijnaam 'Second Eternal' (Eeuwige Tweede) kreeg. In 1928 overleed hij op 48-jarige leeftijd aan tyfus.

• In mei 1902 had Harie Meijers de beroemde Amerikaanse wielerlegende Marshall Taylor, de wereldkampioen sprint van 1899 met de bijnamen 'Major', 'de vliegende neger' en 'de gekleurde cycloon', overgehaald om helemaal naar Amby bij Maastricht te komen om een sprintduel met hem aan te gaan op de lokale wielerbaan. Heel Maastricht en Amby waren uitgelopen en vergaapten zich aan de zwarte Amerikaanse sprinter. Een neger op de wielerpiste hadden ze nog nooit gezien. De zwarte Amerikaan gaf de lokale favoriet Harie Meijers en passant ook nog eens sprintles.

• MestreechOnLine zaterdag 29 december 2007^{[dode link]}