HMS Vanguard (1946)

HMS Vanguard was een Brits slagschip waarvan het ontwerp was gebaseerd op dat van de geannuleerde Lion-Klasse. Het was het grootste slagschip van de Royal Navy en het enige Britse slagschip dat nooit gevochten heeft in een oorlog.

HMS Vanguard (1946)
HMS Vanguard
Geschiedenis
Besteld	14 maart 1941
Werf	John Brown, Clydebank, Schotland
Kiellegging	1 januari 1937
Tewaterlating	30 november 1944
Status	Gesloopt in augustus 1960
Algemene kenmerken
Lengte	246,8 meter oa
Breedte	32,8 meter
Diepgang	9,3 meter (normaal) 9,9 meter maximaal
Deplacement	48.500 long ton
Voortstuwing en vermogen	8 Admiralty stoomketels met oververhitters 4 Parsons stoomturbines 4 driebladige schroeven, 4,42 meter diameter 130.000 pk
Vaart	30,0 knopen (1941 proefvaart)
Bereik	9000 zeemijl bij 20 knopen
Bemanning	1500
Bewapening	8 x 15 inch. (381 mm) (4x2) 16 x 5.25 inch (133 mm) 8x2 54 2-pond (1.5 inch) AA (40 mm) (6x8) 1 40-mm AA 8 20-mm AA (8x1)
Bepantsering	Gordelpantser: 374 mm Lage gordel: 137 mm Dek: tot 136 mm Hoofdkanonnen: 324 mm Barbettes: 324 mm
Portaal    Maritiem

In 1939 werden vier schepen van een verbeterd en vergroot ontwerp van de King George V-klasse (1939) besteld. In 1939 werden twee schepen op stapel gezet. Enkele maanden later, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, werd de bouw stilgelegd en uiteindelijk werd de bouw van de schepen geannuleerd. Er was op de korte termijn meer behoefte aan kleinere schepen die sneller gebouwd konden worden en dus werden de financiële middelen en de capaciteit van de scheepswerven hiervoor gebruikt.

De Lionklasse zou een bewapening krijgen van negen kanonnen van 16 inch (406 mm) in drie drielingtorens, vergelijkbaar met de bewapening van de slagschepen van de Nelsonklasse. De secundaire bewapening was gelijk aan die van de King George V klasse.

Mede om tegengewicht te bieden aan de Japanse slagschepen werd voorgesteld om de reeds bestelde kanonnen en geschuttorens te gebruiken voor een nieuw, snel te bouwen slagschip. Het ontwerp van de Lion klasse werd vervolgens aangepast en in 1941 werd de Vanguard op stapel gezet. Uiteindelijk werd het schip bewapend met acht kanonnen van 15 inch (381 mm) in vier dubbeltorens. De vier geschuttorens waren afkomstig uit de reserve voor Hood, Renown en Repulse. Het besluit om de bouw van de Lionklasse te annuleren bleek achteraf juist, omdat de Vanguard pas in 1946, dus na de oorlog, in dienst werd gesteld. De Vanguard was nu "het enige Britse slagschip nooit een schot heeft gelost in oorlogstijd". Het schip was niet alleen groter en zeewaardiger dan de King George V klasse, maar ook sneller (30 knopen) en het had een kortere draaicirkel.

Zie de categorie HMS Vanguard (ship, 1946) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.