Günter Pfitzmann
Günter Pfitzmann (Berlijn, 8 april 1924 - Berlijn, 30 mei 2003) was een Duitse (stem)acteur en cabaretier.
Günter Pfitzmann
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Berlijn, 8 april 1924 | |||
| Overleden | Berlijn, 30 mei 2003 | |||
| Land |  | |||
| Werk | ||||
| Beroep | Acteur, cabaretier | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Jeugd en opleiding
Günter Pfitzmann was de zoon van Erich en Charlotte Pfitzmann. Hij deed in 1942 eindexamen en werd vervolgens opgeroepen voor de militaire dienstplicht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte hij gewond aan een been, waardoor hij niet kon deelnemen aan de door hem begeerde sportstudie. Hij nam toneelonderricht bij Fritz Kirchhoff bij toneelschool Der Kreis in Berlin-Charlottenburg.
Carrière
Als cabaretier
Hij was een van de oprichters van de Berlijnse cabaretgroep Die Stachelschweine, waar hij van 1949 tot 1957 en daarna weer in 1965 optrad tijdens het openingsprogramma van het nieuwe cabaret-theater in het Berlijnse Europa-Center.
Reeds tijdens zijn opleiding aan de toneelschool Der Kreis kreeg hij rollen in negen stukken van het Landestheater Mark Brandenburg. In Berlijn begon zijn theatercarrière in 1952 bij de Komödie en eindigde daar ook in 1985. In deze periode speelde hij ook in het Theater am Kurfürstendam, bij de Freien Volksbühne, in het Hebbel-Theater en in het Berliner Theater. Een van de hoogtepunten uit zijn carrière was zijn deelname aan My Fair Lady als professor Henry Higgins, gespeeld in Hamburg en Berlijn. Als conferencier was hij in de jaren 70 de begeleider van de komiek Marty Feldman tijdens diens tournee door Duitsland.
Als film- en tv-acteur
Pfitzmann acteerde in meer dan 50 films en tv-series. Zijn vroege films waren onder meer Der Hauptman und sein Held (1955), Dr. Crippen lebt (1958), Hunde, wolt ihr ewig leben (1958) en Die Brücke (1959). Daarna speelde hij de hoofdrol in de Edgar Wallace-film Der Zinker (1963).
Hij speelde de hoofdrol van de acteur Bob Arnoldis in zijn eerste tv-serie Am grünen Strand der Spree (1960). Daarna volgde Gestatten, mein Name ist Cox (1961), met Ellen Schwiers en Stachelschwein-collega Wolfgang Neuss.
Na de jaren 60 trad hij alleen nog op in tv-verfilmingen. Hij had een gastoptreden in Das Kriminalmuseum (1968), de eerste krimiserie die door het ZDF werd uitgezonden. Daarna volgden Die Unverbesserlichen (met Inge Meysel en Joseph Offenbach), PS-Geschichten ums Auto (1975), de Tatort-aflevering Feuerzauber (1977), de serie Ein Mann will nach oben (1978), Klinik unter Palmen (1996) en Traumschiff (2000). Zijn bekendste tv-serierollen waren die van Otto Krüger uit de serie Drei Damen vom Grill (1977 tot 1985), die van Dr. Brockmann uit de serie Praxis Bülowbogen (1987 tot 1996) en die van Richard Kaiser uit Der Havelkaiser (1994 tot 2000). Zijn laatste televisie-optreden had hij in 2002 als patiënt in de doktersserie In aller Freundschaft.
Als stemacteur
Naast zijn werkzaamheden voor theater, film en televisie werkte hij ook als stemacteur in de films 20.000 Meilen unter dem Meer (Kirk Douglas), Pepé le Moko (Jean Gabin) en Unter Wasser rundum die Welt (Lloyd Bridges). In de uit 1984 voortkomende synchronisatie van Asterix de Galliër leende hij zijn stem aan Obelix, maar ook in de in 1986 tot 1992 geproduceerde Asterix-hoorspelreeks. Fans ontdekten zijn stem ook in de hoorspelseries Die drei ??? en TKKG.
Verdere activiteiten
In 1987 gaf Pfitzmann een 40 minuten durend interview aan Joachim Fuchsberger in het kader van de tv-serie Heut' Abend. In 1999 was hij samen met Harald Juhnke en Walter Plathe mede-oprichter van het Zillemuseum in Berlijn.
Privéleven en overlijden
Pfitzmann was getrouwd met de actrice Karin Hübner en sinds 1964 met Lilo Giebken, waarmee hij twee zoons had. Hij woonde tot aan zijn dood in zijn villa in Berlijn-Schlachtensee. Hij overleed op 30 mei 2003 in de leeftijd van 78 jaar aan de gevolgen van een hartaanval en werd bijgezet op de Waldfriedhof Zehlendorf in Berlijn-Nikolassee.
Filmografie
- 1950: Nur eine Nacht
- 1952: Die Spur führt nach Berlin
- 1954: Emil und die Detektive
- 1955: Oberwachtmeister Borck
- 1955: Der Hauptmann und sein Held
- 1955: Ihr Leibregiment
- 1956: Spion für Deutschland
- 1956: Jede Nacht in einem anderen Bett
- 1957: Siebenmal in der Woche
- 1958: Das verbotene Paradies
- 1958: Dr. Crippen lebt
- 1958: Herz ohne Gnade
- 1958: Ich werde dich auf Händen tragen
- 1958: Taiga
- 1958: Hunde, wollt ihr ewig leben
- 1958: Nick Knattertons Abenteuer
- 1959: Die Brücke
- 1959: Abschied von den Wolken
- 1959: Drillinge an Bord
- 1959: Straße der Gerechten (tv-film)
- 1959: Nacht fiel über Gotenhafen
- 1960: Am grünen Strand der Spree (meerdelige serie)
- 1960: Heldinnen
- 1960: Die Brücke des Schicksals
- 1961: Das Wunder des Malachias
- 1961: Immer Ärger mit dem Bett
- 1961: Gestatten, mein Name ist Cox, 13 afleveringen
- 1961: Auf Wiedersehen
- 1962: Nachts ging das Telefon
- 1963: Der Zinker
- 1964: Der Doktor (SFB-tv-spel)
- 1966: Wilhelmina (tv-serie/6 afleveringen)
- 1967: Geständnis eines Mädchens
- 1968: Das Kriminalmuseum (tv-serie) – Die Postanweisung
- 1971: Der Kapitän
- 1972: Die Schöngrubers (tv-serie in 13 afleveringen)
- 1973: Der Nervtöter
- 1975: Lieb Vaterland magst ruhig sein
- 1975–1976: PS – Geschichten um das Auto
- 1977: Tatort: Feuerzauber
- 1977–1986: Drei Damen vom Grill 83 afleveringen
- 1979: Warum die UFOs unseren Salat klauen
- 1979: Die Koblanks (13-delige tv-serie)
- 1980: Bühne frei für Kolowitz (tv-spel)
- 1984–1994: Berliner Weiße mit Schuß
- 1987–1996: Praxis Bülowbogen, 107 afleveringen
- 1989–1992: Der Millionenerbe, 12 afleveringen
- 1994–2000: Der Havelkaiser, 11 afleveringen
- 1997: Röpers letzter Tag
- 1998: Letzte Chance für Harry
- 1999: Das Traumschiff – "Bali"
- 2000: Sleepy
- 2000: Ein lasterhaftes Pärchen
- 2001: Die Meute der Erben
- 2002: Heimatgeschichten, aflevering: Zwei vom gleichen Schlag
- 2002: In aller Freundschaft, aflevering 162: Eine heikle Entscheidung
Bronnen, noten en/of referenties
|