Gesine Vester

Gesine Vester was een dochter van de schilder Willem Vester (1824-1895) en Johanna Francina ten Berge (1823-1906). Ze was een oomzegger van de schilders George ten Berge en Pieter Plas. Vester kreeg les van haar vader en schilderde in navolging van hem onder meer landschappen met vee[2] in een aan de Haagse School verwante stijl. Ze ontving meerdere keren de Koninklijke Subsidie voor Vrije Schilderkunst (1879, 1881, 1882). Vester exposeerde onder andere bij de salon van Brussel (1878)[3], bij Arti et Amicitiae (1882) en de tentoonstelling van Levende Meesters in Amsterdam (1886).[1]

Vester trouwde in 1886 met toonkunstenaar Nicolaas Hendrik Andriessen (1845-1913). Uit dit huwelijk werden negen kinderen geboren, onder wie de componisten Willem en Hendrik en de beeldhouwer Mari Andriessen.[4] Het gezin woonde aan de Bakenessergracht in Haarlem.[5] Tijdens de jeugd van de kinderen werd het schilderen op een laag pitje gezet, ze pakte de kwast weer op toen de kinderen het huis uit waren.[6]

Gesine Andriessen-Vester werd geportretteerd door haar zoon Mari (keramiek, collectie Frans Hals Museum) en door Wim Hofker (ets, collectie Teylers Museum)[7] Ze overleed op 81-jarige leeftijd en werd begraven op begraafplaats Sint-Barbara in Haarlem.

• 
  Kunstenaar maakt schetsen van boerin en zoon (1883), links vader Willem Vester
• 
  Vaart bij Vogelenzang

Zie de categorie Gesine Vester van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.