Gerardus de Vet

Gerardus Henricus de Vet (Gilze-Rijen, 15 november 1917 - Breda, 27 maart 1967) was in de periode 1962-1967 de zevende rooms-katholiek bisschop van het Bisdom Breda.

Gerardus de Vet
Gerardus de Vet (1962)
Bisschop van de Rooms-Katholieke Kerk
Geboren	15 november 1917
Plaats	Gilze-Rijen
Overleden	27 maart 1967
Plaats	Breda
Wijdingen
Priester	19 juni 1943
Bisschop	13 mei 1962
Kerkelijke loopbaan
Eerdere functies	1962-1967: bisschop van Breda
Voorganger	Joseph Baeten
Opvolger	Hubertus Ernst
Portaal    Christendom

Mgr. de Vet werd in 1943 tot priester gewijd en was vanaf dat jaar kapelaan in enkele parochies. Daarvan werd hij in 1951 vrijgesteld en belast met de zielzorg onder de arbeiders en legde daarmee de grondslag voor het bedrijfsapostolaat. Op 13 mei 1962 werd De Vet tot bisschop van Breda gewijd. Zijn wapenspreuk luidde In gratia Dei, (In Gods genade, naar I Corinthiërs 1, 4).

De Vet maakte alle vier sessies mee van het Tweede Vaticaans Concilie en zat in de commissie die zich boog over het Leken-apostolaat. Het zou uitmonden in het concilie-decreet Apostolicam actuositatem .[1] De Vet zette zich in voor een democratischer beleid in zijn bisdom en was de eerste bisschop die een perschef (Frans Oudejans) in dienst nam. Nog geen vijftig jaar oud stierf hij plotseling op paasmaandag 1967. Hij was daarmee de derde Nederlandse bisschop binnen een jaar (na Johannes van Dodewaard-Haarlem en Wilhelmus Marinus Bekkers-'s-Hertogenbosch) die voortijdig overleed. De tweede man van het bisdom, vicaris-generaal Huub Ernst volgde hem op. Zijn broer Wouter de Vet was in de jaren 70 burgemeester van Hooge en Lage Zwaluwe.