George Wein

Wein studeerde piano bij Margareth Chaloff, Sam Sax en Teddy Wilson en begon reeds op jonge leeftijd zijn geld te verdienen met jazzmuziek. In 1946 werkte hij met Max Kaminsky, in 1947 met Edmond Hall, in 1948 met Wild Bill Davison, daarna met Jimmy McPartland, Bobby Hackett, Jo Jones, Vic Dickenson en anderen.

In 1950 opende hij zijn eerste jazzclub Storyville in Boston. Onder dezelfde naam leidde hij zijn eigen platenlabel Storyville tot 1965. Sinds 1954 organiseerde hij het Newport Jazz Festival. In de loop der tijd initieerde hij met zijn vrouw Joyce andere belangrijke festivals, zoals de Grande Parade du Jazz in Nice, het Playboy Jazz Festival at the Hollywood Bowl, de New Orleans Jazz and Heritage Fair en het Boston Globe Jazz Festival. Vanaf 1964 was hij betrokken bij de organisatie van de Berliner Jazztage met Ralf Schulte-Bahrenberg en Joachim Ernst Berendt. Bovendien maakte Wein verder muziek en leerde jazz in zijn geboorteplaats Boston. In 1959 bezocht hij met een All Star band Europa. In 2007 verkocht hij de rechten van het Newport Jazz Festival en het Newport Folk Festival aan de Festival Network LLC onder leiding van Chris Shields, die de festivals met een gewijzigd concept voortzette.

George Wein kreeg talrijke onderscheidingen voor zijn verdiensten voor de jazz. In 2005 werd hij onderscheiden met de NEA Jazz Masters Fellowship. In 2011 kreeg hij de Bruce Lundvall Award tijdens het jazzfestival in Montreal.

• 1955: Wein, Women And Song
• 1956: The Magic Horn Of George Wein
• 1960: George Wein & The Storyville Sextet – Jazz At The Modern
• 1963: George Wein & The Newport All-Stars
• 1967: George Wein Is Alive And Well In Mexico
• 1969: George Wein's Newport All-Stars
• 1969: Tribute To Duke
• 1984: The Newport Jazz Festival All-Stars
• 1987: European Tour

• 1993: Red Norvo: Swing That Music (Affinity)
• 1953-1954: Pee Wee Russell: We're In The Money (Black Lion)