GR-pad

De GR-paden vormen een netwerk van langeafstandswandelpaden door Europa, voornamelijk in Frankrijk, België, Nederland, Groot-Brittannië, Duitsland en Spanje.

Basismarkering op splitsingsbordjes
Basismarkering in het veld
Markering onjuiste richting (kruismarkering)
Aanduiding richtingverandering (verouderd: wordt in Nederland vervangen door pijlvormige tekens, komt echter nog vrij veel voor)
Wegwijzer bij kruisende LAW's

Wegmarkering

De GR-paden zijn in beide richtingen met een wit-rood teken gemarkeerd met stickers, aangebracht op wegmeubilair, of met verf en in wandelgidsen beschreven. Het is aan te raden om naast de markeringen in het veld gebruik te maken van zo'n gids: de markeringstekens zijn meestal niet vaker aangebracht dan nodig en plegen nog al eens te verdwijnen. In Nederland is deze markering beschermd volgens het merkenrecht.

Het basisteken geeft de route aan, en wordt na verloop van tijd herhaald (hetgeen opgevat kan worden als "u bevindt zich nog steeds op de route"). Een richtingverandering wordt in Nederland aangegeven door een pijl; een dubbel teken (twee rood-witte tekens boven elkaar) vormt een aankondiging van een richtingverandering. Enige tijd na die richtingverandering pleegt de wandelaar dan een basisteken aan te treffen. Het dubbele teken wordt in Nederland niet meer toegepast (het wordt"uitgefaseerd"), doch is nog regelmatig te vinden. Bij Nederlandse streekpaden wordt dezelfde wijze van markering als voor de GR-paden gehanteerd, doch met geel-rode kleuren.

In Duitsland zijn de GR-paden aangegeven met een witte X (Andreaskruis) en een volgnummer op een zwarte ondergrond, bijvoorbeeld "X13". In Engeland en Wales worden de paden aangegeven met een afbeelding van een eikeltje. De Europese paden hebben naast de nationale aanduiding een E-nummer, bijvoorbeeld E11.

  • Wegmarkering
  • Richtingverandering
  • Verkeerde richting

Nederland

Bij Nederlandse langeafstandswandelpaden en streekpaden blijkt de route met een zekere regelmaat gewijzigd te (moeten) worden, bijvoorbeeld als gevolg van de aanleg van (snel-)wegen, het opheffen van overwegen of het "oprukken" van bebouwing. In verband hiermee zijn op de website van Wandelnet per wandelroute lijsten van wijzigingen beschikbaar. Een Nederlandse LAW pleegt na verloop van enkele jaren in meer of mindere mate ingrijpend te worden herzien, waarbij de route soms aanmerkelijk gewijzigd wordt.

Andere landen

In Engeland en Wales heten de paden "National Trails". In Schotland heten de paden "Long Distance Routes". In Frankrijk en Wallonië noemt men ze Grande Randonnée, in Vlaanderen Groteroutepaden, in Nederland Lange-Afstand-Wandelpaden (of LAW's),[1] in het Spaans Gran Recorrido en in het Catalaans Gran Recorregut.

De Europese paden maken gebruik van de nationale paden.

Een voorbeeld van een langeafstandswandelpad in de Verenigde Staten is de 3500 km lange Appalachian Trail, die zich uitstrekt van Georgia tot Maine.

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.