Friedrich Schiller

Schiller was de zoon van een militair en bezocht aanvankelijk een militaire kostschool in het slot Solitude. Daarna studeerde hij rechten en medicijnen. Hij begon al vroeg met het schrijven van gedichten en is beïnvloed door de Sturm und Drang. In 1780 werd hij chirurgijn in Stuttgart. Vervolgens raakte hij in ongenade bij Karel Eugenius van Württemberg, de hertog van Württemberg, en Schiller vluchtte naar Mannheim en Bauerbach. Van 1784 tot 1787 was hij te gast in Weimar, Leipzig en Dresden. Een historische studie Geschichte des Abfalls der vereinigten Niederlande (1788) bezorgde hem een aanstelling als professor in Jena maar zonder salaris. Alhoewel in 1791 bij hem tering werd geconstateerd, ontwikkelde Schiller een bewonderenswaardige werkzaamheid. Hij schreef belangrijke werken over de Dertigjarige Oorlog, Wallenstein, Jeanne d'Arc, de Maagd van Orleans, Maria Stuart en Willem Tell. In 1790 trouwde hij met Charlotte von Lengefeld. In 1794 ontmoette hij Goethe. Aanvankelijk bekeken de twee grootheden elkaar jaloers, maar zij werden toch vrienden. Schiller had een passie voor roken en kaartspelen, sliep tot de middag en werkte 's nachts. In 1799 verhuisde hij opnieuw naar Weimar.

Schiller met "Schillerlocken"

Schiller was in zijn werk aanvankelijk revolutionair georiënteerd. Dat wil zeggen, zoals dat in die tijd gold: streven naar vrijheid en gelijkheid, het afwijzen van willekeur en onrechtvaardigheid. In later jaren was hij gematigder. Schiller is onder andere bekend van de Ode an die Freude (1785), dat hij schreef voor een vrijmetselaarsloge en dat door tijdgenoot Beethoven gedeeltelijk verwerkt werd in het slotdeel van zijn Negende Symfonie.

Schiller overleed op 9 mei 1805 op 45-jarige leeftijd.

Meerdere Duitse steden en gemeenten hebben een museum aan Schiller gewijd:

• In Marbach am Neckar werd in 1895 reeds de Schwäbische Schillerverein gesticht met het doel een museum in te richten; zie Deutsche Schillergesellschaft op de website van het Deutsches Literaturarchiv Marbach. Schillers Geburtshaus, het huis waar de dichter geboren werd, is nu een museum.
• In de omgeving van Meiningen is het huis waar Schiller van december 1783 tot juli 1784 zijn toevlucht zocht sinds 1905 een museum: Schiller-Museum Bauerbach.
• In Leipzig is het huis waar Schiller in 1785 de Ode an die Freude schreef als museum ingericht: Schillerhaus.
• In Weimar bevindt zich een Schiller-Museum; in hetzelfde gebouwencomplex bevindt zich ook Schillers woning in Weimar. In deze woning werkte Schiller Die Braut von Messina en Wilhelm Tell af.

• In Weimar, een plaats waar Schiller lang woonde, wordt hij geëerd met een standbeeld. Naast hem staat stad- en tijdgenoot Johann Wolfgang von Goethe.
• In 1889 werd Schillers erfenis eigendom van de groothertogin van Saksen-Weimar-Eisenach, Sophie die het Goethe-Schiller-Archiv oprichtte.
• Een bekende uitspraak van Schiller betreffende het werk van Immanuel Kant over de noumenale vrijheid is "Je kan omdat je moet".
• In het toneelstuk Wilhelm Tell werd door Schiller de Duitse uitdrukking Was da kreucht und fleucht gemunt, een "gevleugeld woord " voor: alle dieren die bestaan.

• Safranski, Rüdiger Friedrich Schiller of de uitvinding van het Duitse idealisme ISBN 9045013215
• Thoomes, Daan. Morele vorming (over Schiller en Pestalozzi). In: In de Waagschaal. Tijdschrift voor theologie, cultuur en politiek, vol. 31, 17 augustus 2002, nr. 11, pp. 18-20

• Johann Gottfried von Herder
• Duitse en Oostenrijkse theaterpraktijk in de Nieuwste Tijd

• Nederlandse vertaling van Resignation

Meer bronnen die bij deze auteur horen, zijn te vinden op de pagina Friedrich von Schiller op Wikisource.

Zie de categorie Friedrich Schiller van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.