Fridrich Bruk

Fridrich Bruk (Charkov, 18 september 1937) is een van oorsprong Oekraïense componist die zich al langere tijd in Finland heeft gevestigd.

Bruk kreeg de muziek van jongs af aan mee: zijn moeder was de pianiste Ada Bragilevski (1916-1943). Bruk bracht zijn jeugd door in Charkov, maar moest het al snel zonder zijn moeder doen (zij overleed in 1943) en werd opgevoed door zijn oma. In 1956 studeerde hij af aan de muziekopleiding van het conservatorium in Charkov en zette zijn studie voort aan het Conservatorium van Sint-Petersburg. In 1961 studeerde hij aldaar af, nadat hij een opleiding had gehad van Boris Arapov. Na zijn afstuderen ging Bruk op werkproject naar Karelië, alwaar hij tot 1964 in Petroskoi verbleef. Na dat project keerde hij terug naar Sint-Petersburg en begon muziek te componeren voor theater en film; hij was immers hoofd muziek van de Lennauch studio.

Hij was van 1961-1973 en van 1989-1991 lid van de Componistenvereniging van de Sovjet-Unie (in de periode daartussen, zijnde 1974 tot 1989, was hij uitgesloten). Sinds 1992 is hij weer lid van de Russische componistenvereniging.

In 1973 emigreerde hij in de Verenigde Staten, maar vertrok in 1974 naar Finland, alwaar hij zijn carrière als componist voortzette en daarvoor diverse toelagen en prijzen kreeg. Vanaf 1983 was hij lid van de Finse componistenvereniging.

In 1979 werd Bruk in Finland genaturaliseerd. Tijdens deze emigratie bleven partituren achter in Rusland, en die worden inmiddels als verloren beschouwd. Hij leeft in de omgeving van Tampere en kreeg in 2007 een onderscheiding van die stad nadat hij in 1988 al onderscheiden was met de Suomen Leijonan ansioristi (= het Kruis van verdienste van de Orde van de Finse Leeuw). Zijn verbinding met Karelië en derhalve de Kalevala bleef; zijn vierde en zevende symfonie zijn respectievelijk gewijd aan Carelia en de Kalevala. In 2006 verschenen zijn memoires als Sata ystävää (= "zo’n honderd vrienden"). In 2009 verscheen zijn tiende symfonie.

De componist schreef zelf over zijn componeerstijl dat die in het verlengde ligt van Gustav Mahler en Alban Berg.

Oeuvre

Werken voor orkest

Symfonieën

Concerten voor instrumenten en orkest

  • 1987 Concertino, voor twee violen en strijkorkest

Andere werken voor orkest

  • 1961 Een gedicht, voor bariton en orkest - tekst: Marat Tarasov
  • 1962 I Am A Green Birch Tree, voor sopraan en orkest - tekst: uit de Kalevala; Russische vertaling: Marat Tarasov
  • 1966 To the Eternity, symfonisch gedicht voor orkest
  • 1987 Auringonläikkiä Zonnevlekken, orkestsuite voor kinderen
  • 1999 Kynttilävalssi, kaarsenwals voor orkest

Oratoria

  • 1999-2000 Vaeltava laulaja (Wandelende minstreel), oratorium voor sopraan, bariton, gemengd koor en orkest - tekst: Oiva Paloheimo

Muziektheater

Opera's

Voltooid in titel aktes première libretto
1961 The Fortyfirst 3 bedrijven 1961, Sint Petersburg, Conservatorium van Sint-Petersburg Vladimir Khvoshsjevsky
2003-2004 Kissan talo (Het kattenhuis) 2 aktes Samuil Marshak (Finse tekst door: Pia Perkiö. Vertaald door: Alexander Bruk)

Musical

Voltooid in Titel Uitvoeringen Première Libretto Verdere liedteksten Choreografie
1984 Kiiltävä kirjanmerkki (A Glittering Book Mark) (sprookjesmusical) 27 oktober 1984, Riihimäki, Stedelijk theater Sointu Angervo

Vocale muziek

Wisselende bezetting

Werken voor koor

Kamermuziek

  • 1958 Strijkkwartet
  • 1980 Variaties op een Kareliaanse liedje Aardbei
  • 1983 Strijkkwartet nr. 1
  • 1985 Concertvariaties over een oude Kalevala melodie, voor cello en piano
  • 1987 Strijkkwartet nr. 2
  • 1989 Blaaskwintet
  • 2001 Muziek voor een kwartet: altviool, klarinet (B), cello, contrabas"
  • 2008 Gedichten voor 10 solisten, voor dwarsfluit, hobo, klarinet, fagot, hoorn, piano, 2 violen, altviool en cello

Beschreven werken

Beschreven werken vindt u hier.

Bibliografie

  • Rob Barnett: Fridrich Bruk in Profile, 2007.
  • David M. Cummings, Dennis K. McIntire: International who's who in music and musician's directory - (in the classical and light classical fields), Twelfth edition 1990/91, Cambridge, England: International Who's Who in Music, 1991. 1096 p., ISBN 0-948875-20-8
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.