François Truffaut

Na een woelige jeugd en een mislukte carrière in het leger vond hij met de steun van de Franse filmcriticus André Bazin zijn weg in de wereld van de film. Hij werkte mee aan enkele tijdschriften, waarbij hij zijn reputatie vestigde als rebel tegen de bestaande Franse cinema, die hij bestempelde als de "cinéma de papa" en vóór sommige "auteurs" uit de Amerikaanse cinema, onder andere met zijn artikel "Une certaine tendance dans le cinéma Français". Hij maakte zijn eerste korte film in 1954. In 1959 draaide hij zijn eerste langspeelfilm, Les Quatre Cents Coups, de eerste uit de sterk autobiografisch getinte Antoine Doinel-serie, die onmiddellijk succes had en internationaal de deur opende voor de Nouvelle Vague. Hierna scoorde hij grote successen met meesterwerken als Jules et Jim, L'Enfant sauvage en Le Dernier Métro.

Truffaut was van 1957 tot 1965 getrouwd met Madeleine Morgenstern. In 1968 verloofde hij zich met de actrice Claude Jade. Zijn laatste metgezel was van 1981 de actrice Fanny Ardant.

La Nuit américaine won in 1973 de Oscar voor beste buitenlandse film. In 1981 won Le Dernier Métro de César voor beste film van 1980.

Truffaut was als acteur te zien in Close Encounters of the Third Kind (1977) van Steven Spielberg. Ook schreef Truffaut een boek over Alfred Hitchcock, zijn grote voorbeeld en favoriete regisseur.

Truffaut bleef films maken tot aan zijn dood op 52-jarige leeftijd. Hij werd begraven op het kerkhof van Montmartre in Parijs. In 1992 kwam de film François Truffaut, stolen portraits (François Truffaut, portraits volés) uit, geregisseerd door Serge Toubiana en Michel Pascal. De film is een soort documentaire over het leven van Truffaut.

• Biografie: Antoine de Baecque en Serge Toubiana, François Truffaut (Gallimard, 1996)

• (en)  François Truffaut in de Internet Movie Database