Francesco Foscari

Francesco Foscari (1373-1457) was van 1423 tot 1457 de doge van Venetië op het hoogtepunt van de Italiaanse renaissance. Ondanks waarschuwingen van zijn voor vrede pleitende voorganger Tommaso Mocenigo werd havik Foscari in 1423 tot doge gekozen. Deze ging in op het verzoek van Florence om een alliantie te vormen tegen Milaan. Die stad werd geleid door Visconti, die heel Italië onder zijn heerschappij wilde brengen. Ondanks grote overwinningen voor Venetië was de oorlog bijzonder kostbaar voor de stad en haar bondgenoot. Uiteindelijk konden de aanhouders na dertig jaar vrijwel onafgebroken oorlog winnen: de strijdkrachten van Milaan, onder de bekwame leiding van Francesco Sforza, versloegen de Venetianen. Sforza sloot vrede met Florence, maar liet Venetië stuurloos links liggen.

Francesco Foscari
Doge van Venetië
Periode1423 - 1457
VoorgangerTommaso Mocenigo
OpvolgerPasqual Malipiero
Dynastie{{{dynastie}}}
{{{heraldiek}}}
{{{heraldiek-uitleg}}}
Portaal    Geschiedenis

Het leven van Foscari was het onderwerp van theaterstuk The Two Foscari (De twee Foscari's) van Lord Byron, dat weer als inspiratiebron diende voor de opera I due Foscari door Giuseppe Verdi. Die opera ging in première op 3 november 1844.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.