Franc-tireur

Een franc-tireur of vrijschutter is een persoon die een invallend vijandelijk leger nadeel probeert te berokkenen, zonder dat hij een soldaat van een geregelde strijdmacht is en een uniform draagt dat hem als zodanig kenbaar maakt. Het gaat dan ook om burgerstrijders die niet als militair worden erkend door hun eigen of een buitenlandse overheid. Guerrillastrijders zijn doorgaans francs-tireurs. Een franc-tireur is echter niet hetzelfde als een paramilitair.

De gevangenneming van een franc-tireur (C.J. Lasch 1822-1888)

Het begrip verwierf bekendheid in de Frans-Duitse Oorlog van 1870-1871, toen Franse strijders, die volgens Frankrijk tot de geregelde troepen behoorden, niet door Duitsland als zodanig werden erkend. Daardoor ontstonden problemen rond het krijgsgevangenschap. In het Landoorlogreglement van het Vierde Haagse Verdrag uit 1907 werden bepalingen opgenomen waar francs-tireurs aan moesten voldoen.

Op francs-tireurs zijn de internationale overeenkomsten over de behandeling van krijgsgevangenen – bijvoorbeeld de Conventie van Genève – niet altijd van toepassing.[1]